qún bèi
shǔ bèi
cáo bèi
wú bèi
chái bèi
sàn bèi
bǎi bèi
ér bèi
dǎng bèi
qú bèi
zhǎng bèi
děng bèi
wú bèi
fán bèi
xiǎo bèi
xián bèi
gè bèi
shí bèi
yī bèi
míng bèi
ěr bèi
wǒ bèi
suí bèi
lǎo bèi
zéi bèi
yòu bèi
lèi bèi
zǔ bèi
fù bèi
sú bèi
tóng bèi
xià bèi
qún bèi
chen bèi
háng bèi
shàng bèi
nú bèi
ruò bèi
pái bèi
lún bèi
péng bèi
jiàn bèi
rǔ bèi
guò bèi
wǎn bèi
nóng bèi
hè bèi
hòu bèi
nián bèi
zhǒng bèi
qián bèi
píng bèi
chóu bèi
cǐ bèi
liú bèi
shí bèi
bān bèi
xiān bèi
同辈；朋辈。
犹(.好工具)辈分。
⒈ 同辈；朋辈。
引《三国志·魏志·武帝纪》：“公与遂父同岁孝廉，又与遂同时儕辈。”
唐蒋防《霍小玉传》：“生之儕辈，共聆斯语更相叹美。”
清王士禛《池北偶谈·谈异七·李子金》：“尝与儕辈聚饮。”
鲁迅《汉文学史纲要》第一章：“踊跃吟嘆，时越儕辈，为众所赏，默识不忘，口耳相传，或逮后世。”
⒉ 犹辈分。
引郭沫若《中国古代社会研究》导论：“起初大约以年龄为限，就是侪辈同一的男女彼此配合。”
同辈。《隋书．卷五八．李文博传》：「恒以礼法自处，侪辈莫不敬惮焉。」也作「侪等」、「侪类」。
侪chái（名）〈书〉同辈；同类的人：～辈。
辈读音：bèi辈bèi(1)（名）行辈；辈分：晚～｜老前～｜小一～。(2)（名）〈书〉等；类（指人）：我～｜无能之～。(3)（名）（～子、～儿）一世；一生：一～子｜后半～儿。