chè mìng
chè xiāo
chè lián
chè jiǎn
chè zhuàn
chè tiān
chè xuán
chè zhá
chè bái
chè shēn
chè gē
chè dǐ
chè zhǐ
chè zhā
chè xí
chè lè
chè hóu
chè chá
chè zǔ
chè xíng
chè guān
chè shāo
chè tián
chè míng
chè jí
chè dàn
chè xiǎo
chè ān
chè zuò
chè chè
chè xiàn
chè shàn
chè dá
chè zhòng
chè juàn
chè zhuì
chè zhòu
chè mì
chè tóu
chè yè
chè sè
chè dǎn
chè wù
chè lǎng
chè bèi
chè tīng
chè qí
chè àn
chè bīng
chè pín
chè biān
chè shǔ
chè gǔ
chè tián
chè jiàn
chè sè
suō sè
sù sè
míng sè
líng sè
gēng sè
qín sè
chè sè
jiāo sè
bǎo sè
máo sè
xiè sè
diǎn sè
yǎ sè
sòng sè
xī sè
zhào sè
jǐn sè
diǎn sè
xiāo sè
gǔ sè
qín sè
chǔ sè
zhāng sè
jìng sè
sà sè
lū sè
míng sè
dǒu sè
xiāo sè
tiáo sè
nà sè
chù sè
dōng sè
zǐ sè
yáo sè
sāo sè
qī sè
kūn sè
⒈ 古代士遇父母或己有疾，撤去琴瑟，以示忧戚，或表示思静。参阅《礼记·丧大记》“士去琴瑟” 郑玄注。
引《仪礼·既夕礼》：“有疾，疾者齐，养者皆齐，彻琴瑟。”
贾公彦疏：“今以父母有疾，忧不在于乐，故去之。”
后以“彻瑟”指临终。 清黄宗羲《毛烈妇墓表》：“彻瑟之日，信誓旦旦；下窆不践，更待何日！”