guǎ lí
guǎ gōng
guǎ chóu
guǎ méng
guǎ yú
guǎ yù
guǎ lǜ
guǎ hé
guǎ tóu
guǎ sè
guǎ mìng
guǎ wéi
guǎ duàn
guǎ lì
guǎ huān
guǎ guò
guǎ xìn
guǎ ǒu
guǎ àn
guǎ mò
guǎ lòu
guǎ xué
guǎ jiāo
guǎ tè
guǎ qù
guǎ mào
guǎ lǎo
guǎ hè
guǎ fā
guǎ dé
guǎ qíng
guǎ qì
guǎ zhì
guǎ mín
guǎ xiān
guǎ là
guǎ yóu
guǎ wén
guǎ hàn
guǎ tú
guǎ mǔ
guǎ fū
guǎ ēn
guǎ chóu
guǎ dàn
guǎ dàn
guǎ fá
guǎ hé
guǎ cǎo
guǎ jū
guǎ chù
guǎ hú
guǎ liè
guǎ xiōng
guǎ bái
guǎ nián
guǎ zǐ
guǎ chóu
guǎ yuē
guǎ dǎng
guǎ ài
guǎ fù
guǎ nè
guǎ shǎo
guǎ zhù
guǎ sǎo
guǎ shí
guǎ lā
guǎ chéng
guǎ jiàn
guǎ lǎo
guǎ huáng
guǎ dú
guǎ yuàn
guǎ ǒu
guǎ jūn
guǎ lì
guǎ yǔ
guǎ xiá
guǎ wèi
guǎ ruò
guǎ dàn
guǎ móu
guǎ jiǔ
guǎ bó
guǎ shěn
guǎ zhuàng
guǎ cù
guǎ huǐ
guǎ yán
guǎ shòu
guǎ qīng
guǎ shuāng
guǎ là
guǎ néng
guǎ qiǎn
guǎ rén
guǎ gū
guǎ tài
guǎ chén
guǎ fu
guǎ mèi
guǎ qiàn
guǎ shuāng
guǎ kè
guǎ shì
guǎ jiāng
guǎ fāng
guǎ qī
guǎ yíng
guǎ zhī
diào hú
jī hú
shè hú
zhèng hú
chén hú
guǎ hú
yuān hú
gān hú
kòng hú
hēi hú
dú hú
qián hú
kūn hú
xuán hú
zhǔn hú
guī hú
líng hú
wén hú
huáng hú
lù hú
zhòng gǔ
kè hú
lóng hú
hé hú
xuán hú
míng hú
bié hú
guàn hú
jiū hú
shù hú
guàn hú
hóng hú
bái hú
biāo hú
luán hú
⒈ 丧偶的天鹅。用以比喻寡妇或不能婚嫁的女子。
引唐李商隐《圣女祠》诗：“寡鵠迷苍壑，羈凰怨翠梧。”
冯浩笺注：“《列女传》：陶婴夫死守义，作歌曰：‘悲夫黄鵠之早孤，七年不双。’”
明沉鲸《双珠记·纩衣寄诗》：“奴家年貌正芳，才情俱妙，不幸被州司报选入宫，遂成寡鵠孤鸿。终身不耦，如何是了？”
清黄遵宪《送女弟》诗：“汝姑哀寡鵠，哀肠多鬱紆。”
⒉ 琴曲名。
引《西京杂记》卷五：“齐人刘道强善弹琴，能作《单鵠寡鳧》之弄，听者皆悲。”
后省称“寡鵠”。 唐白居易《和梦游春诗》：“闇镜对孤鸞，哀弦留《寡鵠》。”
丧偶的天鹅。比喻失偶的妇人。
寡guǎ(1)（形）少；缺少（跟‘众、多’相对）：～欢｜沉默～言｜～不敌众｜孤陋～闻。(2)（形）淡而无味：清汤～水。(3)（形）妇女死了丈夫：守～｜～居。
鹄读音：hú,gǔ[ hú ]天鹅。