xí jìn
xí liàn
xí wén
xí róng
xí xìng
xí yì
xí dǎo
xí chí
xí yòng
xí shú
xí dìng
xí yuán
xí xué
xí fù
xí gù
xí fú
xí rěn
xí shàng
xí chá
xí guàn
xí qì
xí sú
xí róng
xí tí
xí jiā
xí tài
xí niǔ
xí sòng
xí yáng
xí luàn
xí jiào
xí yì
xí liú
xí dǔ
xí cí
xí xí
xí shì
xí guàn
xí chén
xí kǎn
xí xíng
xí dǔ
xí cháng
xí bì
xí dé
xí jìng
xí fēng
xí lè
xí yáng
xí wán
xí hào
xí jiàn
xí rǎn
xí kè
píng shú
xié shú
hé shú
qīn shú
xùn shú
chén shú
rè shú
tuō shú
huáng shú
rěn shú
xián shú
bàn shú
guā shú
dēng shú
liū shóu
lín shú
qíng shú
sī shú
qiǎn shú
rèn shú
dà shú
jīng shú
mì shú
bī shú
làn shú
gēn shú
liàn shú
chuī shú
shěn shú
yuán shú
zhú shú
xuán shú
chèn shú
mài shú
làn shú
xiáng shú
sù shú
chún shú
tōng shú
xián shú
jī shú
xiǎo shú
wēi shú
fēng shú
rèn shú
chì shú
chāng shú
xiàn shú
cù shú
gǎn shú
miàn shú
fǔ shú
wǔ shú
chún shú
ān shú
guàn shú
wǎn shú
chéng shú
fān shú
diào shú
xīn shú
jìn shú
huá shú
bèi shú
chún shú
shěn shú
cán shú
làn shú
nuò shú
xí shú
shēng shú
ruǎn shú
qià shú
bù shú
dǎo shú
yì shú
zhūn shú
qīng shú
shàn shú
hōu shú
qián shóu
zǎo shú
huǒ shú
xiǎo shú
chūn shú
shǒu shú
yì shú
guàn shú
shàng shú
ěr shú
cuī shú
xiāo shú
⒈ 犹熟悉，熟知。
引汉王充《论衡·超奇》：“著书之人，博览多闻，学问习熟，则能推类兴文。”
唐韩愈《答吕毉山人书》：“其人率皆习熟时俗，工於语言，识形势，善候人主意。”
清龚自珍《乙丙之际箸议》第十九：“田夫、野老、騶卒之所习熟，今学士大夫谢之，以为不屑知， 自珍获知之，而以为创闻。”
⒉ 犹惯常。言对某事物看熟听熟，不以为奇。
引唐韩愈《平淮西碑》：“相臣将臣，文恬武嬉，习熟见闻，以为当然。”
宋周煇《清波别志》卷上：“旧制：臣下职事小遗闕，止从罚金，虽大臣亦不免，习熟闻见，皆不以为耻。”
通晓。
习(1)（动）学习；练习；温习：～武｜～练。(2)（动）对某事物常常接触而熟悉：～焉不察。(3)（名）习惯：恶～｜陈规陋～｜积～。(4)姓。
熟读音：shú,shóu[ shú ]1. 食物烧煮到可吃的程度：饭熟了。
2. 植物的果实或种子长成，又特指庄稼可收割或有收成：成熟。瓜熟蒂落。
3. 程度深：熟睡。熟思（经久而周密地思考）。深思熟虑。
4. 做某种工作时间长了，精通而有经验：熟练。娴熟。熟习。熟能生巧。
5. 习惯，常见，知道清楚：熟人。熟悉。熟记（强记）。轻车熟路。
6. 经过加工炼制的：熟铁。熟皮子。熟石膏。熟石灰。