jiǎng shì
jiǎng tàn
jiǎng hù
jiǎng chǒng
jiǎng miǎn
jiǎng jiù
jiǎng shòu
jiǎng lài
jiǎng yòu
jiǎng xǔ
jiǎng yù
jiǎng shǎng
jiǎng chéng
jiǎng quàn
jiǎng pǐn
jiǎng jì
jiǎng lì
jiǎng gù
jiǎng zhāng
jiǎng láo
jiǎng jìn
jiǎng quàn
jiǎng bēi
jiǎng yì
jiǎng jīn
jiǎng yì
jiǎng zhī
jiǎng jī
jiǎng shuō
jiǎng xù
jiǎng wò
jiǎng jiè
jiǎng rèn
jiǎng zhuó
jiǎng zàn
jiǎng xùn
jiǎng yù
jiǎng chéng
jiǎng bá
jiǎng tí
jiǎng juàn
jiǎng yù
jiǎng jiè
jiǎng zhuàng
jiǎng shùn
jiǎng yǐn
jiǎng chóng
jiǎng yù
jiǎng zhá
jiǎng lì
jiǎng lì
jiǎng yè
jiǎng zhù
zhěn jiè
tóu jiè
yùn jiè
lìn jiè
jiē jiè
jiǎ jiè
chéng jiè
gēng jiè
bù jiè
lìn jiè
yùn jiè
tāi jiè
gù jiè
qiāo jiè
sāo jiè
wēn jiè
féng jiè
róu jiè
yǐ jiè
líng jiè
bēng jiè
jí jiè
dǎo jí
lǚ jiè
láng jí
wú jiè
píng jiè
líng jiè
xiāng jiè
zī jiè
zǔ jiè
tuī jiè
chūn jiè
yīn jiè
quán jiè
yīn jiè
láo jiè
lín jiè
bēng jiè
làng jiè
shén jiè
tái jiè
jiāo jiè
wēn jiè
yīn jiè
zhé jiè
dān jiè
ài jiè
wèi jiè
wèi jiè
yùn jiè
xí jiè
róu jiè
líng jiè
wēn jiè
tōng jiè
jiàn jiè
jiǎng jiè
yù jiè
tāo jiè
fēng jiè
yǎng jiè
tái jí
lín jiè
shì jiè
lìn jiè
dì jiè
hù jiè
jiàn jiè
zhěn jiè
yùn jiè
yí jiè
bēng jiè
⒈ 犹奖借。
引明袁宏道《又答徐见可太府书》：“不佞下里稚语耳，尊叙奬藉过甚。”
清王筠《菉友肊说》：“夫《风》《雅》好贤之篇，君之奬藉其臣，臣民之颂扬其君长者，姑置勿论。”
况周颐《蕙风词话续编》卷一：“閒较倚声之作，谬邀同辈之知。既奬藉之有人，渐踊跃以后事。”
见“奖”。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。