jī jūn
jī kǎo
jī kòu
jī fǔ
jī zhuàng
jī yè
jī yuè
jī zhōng
jī wán
jī jué
jī zhēng
jī nán
jī jiù
jī shé
jī gǔ
jī fú
jī zhú
jī biān
jī yī
jī bāo
jī duàn
jī ōu
jī wèi
jī jū
jī mù
jī pái
jī pò
jī qiē
jī jìng
jī shuǐ
jī fèn
jī pēng
jī huǐ
jī dǎ
jī chuáng
jī gōng
jī chán
jī rǎng
jī zhù
jī bì
jī luò
jī zhǎn
jī jí
jī wēi
jī xù
jī xiān
jī lì
jī chī
jī fǒu
jī zhào
jī bēng
jī zhá
jī xiá
jī zhào
jī è
jī jìng
jī tiě
jī yīng
jī shǒu
jī diāo
jī chuān
jī shāng
jī diǎn
jī bāng
jī dòng
jī tuò
jī péng
jī zhēn
jī gǎo
jī tuō
jī bì
jī jí
jī pī
jī zhòng
jī shǎng
jī mǎ
jī chōng
jī zhǎng
jī kòu
jī fǒu
jī méng
jī gǔ
jī qiú
jī duó
jī bài
jī jiān
jī tuì
jī chù
jī qín
jī jū
jī qiú
jī bō
jī qìng
jī xū
jī shè
jī póu
jī miè
jī pū
jī kuì
jī cì
jī fú
jī yuán
jī gé
jī wèng
jī jiàn
jī fā
jī jū
jī kuǎ
jī zhàng
jī chuáng
jī gǔ
jī tài
jī bó
jī jiá
jī mián
jī jié
jī zhù
jī bó
jī zú
biǎn cì
què cì
jī cì
yè cì
jī cì
dú cì
xiào cì
gōng cì
zhǐ cì
cù cì
zǎn cì
zhēn cì
zuàn cì
xùn cì
gǔ cì
hú cì
kè cì
jū cì
fáng cì
jiǎo cì
hǎi cì
shǒu cì
bài cì
mǎ cì
chí cì
bù cì
miàn cì
xiū cì
duì cì
chōng cì
liè cì
yǎn cì
zhēn cì
jiǔ cì
huǐ cì
chǎo cì
shū cì
màn cì
fēi cì
féng cì
xíng cì
tóu cì
xié cì
jǔ cì
chēng cì
xuě cì
tiāo cì
zài cì
měi cì
miè cì
chū cì
shì cì
fù cì
míng cì
bāo cì
cù cì
chù cì
pō là
jī cì
huà cì
shǒu cì
jiǔ cì
xiù cì
zhēn cì
fēng cì
jīng cì
yuàn cì
jǐ cì
biāo cì
bàng cì
dào cì
dān cì
jiǎn cì
zhuó cì
míng cì
guī cì
jiān cì
yú cì
xiū cì
xiòng cì
bǎn cì
wò cì
nì cì
zhú cì
diāo cì
mén cì
kuī cì
dài cì
huái cì
pīn cì
jīn cì
chuān cì
bǎn cì
duō cì
qiāng cì
xí cì
fěng cì
yù cì
yí cì
fěn cì
ròu cì
yù cì
lùn cì
tǐng cì
shàn cì
zhēn cì
gǎn cì
sōng cì
sàn cì
mí cì
chù cì
tōng cì
diào cì
chōng cì
wén cì
zhí cì
qí cì
bàn cì
tiáo cì
jī cì
máo cì
kǎo cì
pī cì
diāo cì
hǔ cì
zhà cì
bǔ cì
hāo cì
bái cì
jī cì
jí cì
máng cì
xiù cì
tàn cì
hè cì
cū cì
⒈ 用戈矛劈刺。
引《书·牧誓》“不愆於四伐五伐六伐七伐” 孔传：“伐谓击刺。”
孔颖达疏：“戈，谓击兵；矛，谓刺兵。故云伐谓击刺。”
唐刘知几《史通·模拟》：“王劭《齐志》述高季式破敌於韩陵，追奔逐北，而云‘夜半方归，槊血满袖’。夫不言奋槊深入，击刺甚多，而但称‘槊血满袖’，则不闻者亦知其义矣。”
宋叶适《上西府书》：“使其民便於击刺，狃於兵革，遂悍而不反，若秦人之末世，固为非也。”
⒉ 引申为攻伐，诛杀。
引宋曾巩《菊曩二右班殿直制》：“尔能击刺丑类，献其首级，宜升位序，以奬尔劳。”
清黄遵宪《纪事》诗之八：“乌知举总统，所见乃怪事。怒挥同室戈，愤争传国璽。大则酿祸乱，小亦成击刺。”
⒊ 谓击刺之术。
引《史记·日者列传褚少孙论》：“齐张仲、曲成侯以善击刺学用剑，立名天下。”
三国魏阮籍《咏怀》之四七：“少年学击刺，妙伎过曲城。”
唐范摅《云溪友议》卷五：“举子尉迟匡，幽并耿概之士也，以频年不第，投书於右座，皆击刺之説。”
宋苏轼《上皇帝书》：“授以却仞刀槊，教之击刺。”
王闿运《李仁元传》：“仁元居河北，习击刺，马上运一丈矛，直衝寇。”
两军以戈矛相攻。
击jī(1)（动）打；敲打：～鼓｜～掌｜旁敲侧～。(2)（动）攻打：袭～｜游～｜声东～西。(3)（动）碰；接触：冲～｜撞～｜目～（亲眼看见）。
刺读音：cì,cī[ cì ]1. 用有尖的东西插入：刺绣。刺伤。刺杀。
2. 暗杀：刺客。被刺。行刺。
3. 侦探，打听：刺探。
4. 用尖锐的话指出别人的坏处：讽刺。讥刺。
5. 尖锐像针的东西：芒刺。鱼刺。刺丛。