shèng míng
shèng dì
shèng yào
shèng niǎo
shèng ní
shèng jǔ
shèng shuǐ
shèng zhī
shèng mǐ
shèng huì
shèng zhǐ
shèng suǐ
shèng duàn
shèng jié
shèng yǔ
shèng hǎi
shèng huì
shèng cháo
shèng nǚ
shèng tōng
shèng shàng
shèng dēng
shèng guǒ
shèng sēng
shèng diàn
shèng zhǔ
shèng jiào
shèng rú
shèng tiáo
shèng jiǎo
shèng tāi
shèng lín
shèng xīn
shèng lǜ
shèng xiàng
shèng hòu
shèng huáng
shèng jué
shèng miào
shèng mén
shèng dàn
shèng huái
shèng chén
shèng lùn
shèng guī
shèng gōng
shèng ēn
shèng zé
shèng fǎ
shèng lüè
shèng zhé
shèng rén
shèng chén
shèng xián
shèng lìng
shèng yóu
shèng chán
shèng chéng
shèng dé
shèng juàn
shèng jiào
shèng cái
shèng dào
shèng jiè
shèng lì
shèng cān
shèng huǒ
shèng xiāng
shèng ruì
shèng xūn
shèng dài
shèng hú
shèng mǔ
shèng lǎn
shèng fù
shèng jìng
shèng kǎo
shèng bēi
shèng pái
shèng xǐ
shèng wáng
shèng shòu
shèng guǐ
shèng zhèng
shèng zhé
shèng móu
shèng diǎn
shèng dù
shèng chén
shèng jī
shèng lüè
shèng liáng
shèng líng
shèng shāng
shèng shǒu
shèng quán
shèng cōng
shèng gōng
shèng shì
shèng sī
shèng huī
shèng zǐ
shèng yàn
shèng zī
shèng dé
shèng zhě
shèng zhì
shèng jiàn
shèng mù
shèng gū
shèng huì
shèng jié
shèng dàn
shèng dì
shèng fàn
shèng cè
shèng guó
shèng mó
shèng kù
shèng xùn
shèng lù
shèng xiāng
shèng shén
shèng jūn
shèng dì
shèng qù
dàn chén
guàn chén
gòu chén
féng chén
nǎng chén
cóng chén
huǒ chén
kè chén
zhèng chén
chōng chén
sī chén
yán chén
jì chén
xī chén
gǒng chén
lái chén
yán chén
zhēn chén
cháo chén
dàn chén
chóu chén
chāng chén
rì chén
jiā chén
dà chén
gēng chén
gāng chén
jí chén
jiā chén
fā chén
fú chén
shí chen
zhū chén
xīng chén
shuāng chén
juān chén
jiā chén
shēn chén
mào chén
chāo chén
zōu chén
qī chén
fāng chén
gū chén
wǔ chén
zhǐ chén
chù chén
bù chén
ruò chén
kǎo chén
yáo chén
hú chén
sì chén
líng chén
cè chén
duó chén
èr chén
shàng chén
biàn chén
shèng chén
shēng chén
liáng chén
jí chén
běi chén
lìng chén
rèn chén
shòu chén
bǐ chén
dīng chén
sī chén
sān chén
jiàn chén
huā chén
shòu chén
jì chén
⒈ 犹圣时。
引《宋书·律历志下》：“臣生属圣辰，逮在昌运，敢率愚瞽，更创新历。”
圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。
辰读音：chén辰chén(1)（名）(2)地支的第五位。参看〔干支〕。(3)日、月、星的统称：星～。(4)古代把一昼夜分作十二辰：时～。(5)时光；日子：诞～。(6)指辰州（旧府名；府治在今湖南沅陵县）。