xuān huà
xuān diào
xuān chàng
xuān zhǎn
xuān tóu
xuān liè
xuān zhào
xuān pái
xuān fēng
xuān jiū
xuān jiào
xuān bō
xuān xiè
xuān lǎng
xuān shì
xuān xùn
xuān xī
xuān yù
xuān chū
xuān shòu
xuān chàng
xuān pái
xuān dá
xuān ní
xuān bù
xuān ài
xuān zhǐ
xuān má
xuān liáo
xuān chēng
xuān dǐ
xuān hóng
xuān xuān
xuān duó
xuān lìng
xuān fǔ
xuān lè
xuān fū
xuān chì
xuān dǎo
xuān zhēn
xuān lòu
xuān shǐ
xuān dào
xuān liú
xuān jiè
xuān yā
xuān rǎn
xuān dú
xuān biàn
xuān qì
xuān cí
xuān kē
xuān yán
xuān bái
xuān lú
xuān tuǐ
xuān chuán
xuān dé
xuān guǎng
xuān chéng
xuān fù
xuān mìng
xuān ēn
xuān fēng
xuān qíng
xuān lú
xuān quàn
xuān měi
xuān yáng
xuān huī
xuān zhàn
xuān guàn
xuān dá
xuān juàn
xuān gàn
xuān gào
xuān hé
xuān shì
xuān jié
xuān pàn
xuān míng
xuān gǎng
xuān huāng
xuān yáng
xuān chén
xuān jì
xuān zhǒng
xuān zhǐ
xuān yì
xuān cì
xuān huàn
xuān dú
xuān yì
xuān qǔ
xuān zhé
xuān yín
xuān chì
xuān shuō
xuān xíng
xuān chà
xuān fáng
xuān píng
xuān chàng
xuān huà
xuān zhèn
xuān yín
xuān bǐ
xuān chì
xuān fā
xuān xiè
xuān xiě
xuān bào
xuān shì
xuān jiǎng
xuān guāng
xuān bèi
mō dǐ
dǎo dǐ
duān dǐ
níng dǐ
sī dǐ
tiān dǐ
jǐng dǐ
liú dǐ
gǎo dǐ
qiū dǐ
jiǎo dǐ
gè dǐ
cǎo dǐ
lú dǐ
wò dǐ
zhàng dǐ
guàn dǐ
cún dǐ
qián dǐ
gōng dǐ
yuè dǐ
lòu dǐ
zhì dǐ
guài dǐ
fēng dǐ
gēn dǐ
zuò dǐ
fāng dǐ
xiáo dǐ
tān dǐ
péng dǐ
jiàn dǐ
tóu dǐ
fán dǐ
yōng dǐ
běn dǐ
hēi dǐ
chè dǐ
xiè dǐ
diàn dǐ
àn dǐ
dào dǐ
guō dǐ
zú dǐ
náng dǐ
wù dǐ
biāo dǐ
xuān dǐ
dǎ dǐ
dì dǐ
xīn dǐ
zhù dǐ
méi dǐ
hú dǐ
xié dǐ
qīng dǐ
liàng dǐ
xuǎn dǐ
jiē dǐ
gǔ dǐ
shuǎi dǐ
gēn dǐ
xiǎo dǐ
chè dǐ
hòu dǐ
jiā dǐ
hé dǐ
xiāng dǐ
wú dǐ
huò dǐ
tāo dǐ
jiāo dǐ
bān dǐ
hǎi dǐ
lǎo dǐ
mài dǐ
dōu dǐ
lì dǐ
mò dǐ
tòu dǐ
lián dǐ
mí dǐ
yǎn dǐ
shèn dǐ
nián dǐ
pán dǐ
shí dǐ
jiǔ dǐ
néng dǐ
jī dǐ
diàn dǐ
dà dǐ
bǎo dǐ
nèn dǐ
yuán dǐ
jìn dǐ
dōng dǐ
tàn dǐ
gāo dǐ
tuō dǐ
tè dǐ
fēng dǐ
bǐ dǐ
⒈ 诏书的底本。亦特指枢密院所受诏书的底本。参见“宣头”。
引《新五代史·唐臣传·安重诲》：“予读梁宣底，见敬翔、李振为崇政使，凡承上之旨，宣之宰相而奉行之。”
宋宋敏求《春明退朝录》卷中：“凡公家文书之藁，中书谓之‘草’，枢密院谓之‘底’，三司谓之‘检’。今秘府有梁朝宣底三卷，即正明中崇正院书也。”
宋沉括《梦溪笔谈·故事一》：“予按唐故事，中书舍人职掌詔誥，皆写四本，一本为底，一本为宣。此‘宣’谓行出耳，未以名书也。晚唐枢密使自禁中受旨，出付中书，即谓之‘宣’，中书承受，録之於籍谓之‘宣底’。今史馆中尚有《梁宣底》二卷，如今之‘圣语簿’也。”
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
底读音：dǐ,de[ dǐ ]1. 最下面的部分：底层。底座。底下（ａ．下面；ｂ．以后）。海底。底肥。
2. 末了：年底。月底。到底。
3. 根基，基础，留作根据：刨根问底。底蕴。底稿。底版。
4. 图案的基层：白底蓝花的瓶子。
5. 何，什么：底事伤感。
6. 古同“抵”，达到。