zàn gē
zàn suí
zàn guǐ
zàn cí
zàn zàn
zàn chá
zàn pèi
zàn tóng
zàn pǔ
zàn tàn
zàn ráng
zàn shuǐ
zàn jì
zàn shuō
zàn zhù
zàn hé
zàn chéng
zàn yǔ
zàn yáng
zàn shǎng
zàn dào
zàn xīng
zàn yú
zàn píng
zàn lùn
zàn lù
zàn xǔ
zàn qìng
zàn xiāng
zàn yáng
zàn fó
zàn móu
zàn chàng
zàn míng
zàn liǎn
zàn bì
zàn wèi
zàn èr
zàn fàn
zàn yòu
zàn cǎi
zàn měi
zàn yáng
zàn gài
zàn hē
zàn hā
zàn jī
zàn chēng
zàn fǔ
zàn bài
zàn fú
zàn cè
zàn dào
zàn zuǒ
zàn cí
zàn bài
zàn kě
zàn jué
zàn huà
zàn dú
zàn sòng
zàn guān
zàn yù
zàn gōng
yì dú
zhù dú
jiè dú
shì dú
jìn dú
xiào dú
fàn dú
guān dú
dì dú
kè dú
dǎo dú
gǔ dú
pěng dú
wán dú
pàn dú
shǔ dú
yīn dú
jiù dú
jiǎng dú
shěn dú
zhèng dú
xuān dú
lǎn dú
duì dú
cuò dú
jù dú
gōng dú
fú dú
bǎi dú
fàn dú
tiào dú
tōng dú
mò dú
bàn dú
fèng dú
bǎo dú
xùn dú
zài dú
zú dú
jiào dú
jiě dú
biàn dú
zhòu dú
zhǎn dú
yuè dú
jīng dú
pī dú
zǒu dú
jù dòu
sòng dú
zàn dú
chóng dú
xuǎn dú
yán dú
pò dú
kāi dú
fěng dú
chuán dú
fū dú
dān dú
bèi dú
shì dú
lǐng dú
shěng dú
gōng dú
shì dú
gēng dú
fù dú
dǎo dú
pīn dú
xì dú
lǎng dú
⒈ 赞唱诵读。
引胡朴安《中华全国风俗志·安徽·六安之婚嫁风俗》：“闹洞房之时，有一种通行之吉语，一人赞读，全体道好。”
⒉ 官名。 明代东宫官属。
引《明史·职官志二》：“又有文学、中舍、正字、侍正、洗马、庶子及赞读等官。”
赞zàn(1)（动）帮助：～助。(2)（动）称赞：～许。(3)（名）旧时的一种文体；内容是称赞人物的：像～。
读读音：dú,dòu[ dú ]1. 依照文字念：读数。读经。读书。宣读。朗读。范读。
2. 看书，阅览：阅读。速读。默读。读者。
3. 求学：走读。
4. 字的念法：读音。读破。