dì chāng
dì jī
dì huī
dì xué
dì zhái
dì yǔ
dì hù
dì niú
dì jí
dì jiōng
dì yè
dì fú
dì é
dì tiān
dì zhǔ
dì guǐ
dì hào
dì tǒng
dì lǐ
dì tíng
dì qiū
dì suǒ
dì yè
dì chén
dì nǚ
dì qín
dì qǐn
dì xù
dì guó
dì cōng
dì shòu
dì hūn
dì wū
dì shū
dì jì
dì lì
dì chǔ
dì gé
dì sūn
dì mó
dì míng
dì zōng
dì fǔ
dì lún
dì gāng
dì xīng
dì gōng
dì yǒu
dì cè
dì huáng
dì mén
dì zuò
dì róng
dì jí
dì dào
dì zhōu
dì jì
dì zhī
dì shī
dì wáng
dì líng
dì jī
dì zǐ
dì xiāng
dì hóng
dì chē
dì diǎn
dì cè
dì shè
dì zhǐ
dì yuán
dì yùn
dì shēng
dì tíng
dì dū
dì jūn
dì xuān
dì zhì
dì shì
dì lù
dì jiā
dì qīng
dì yì
dì tīng
dì mǔ
dì shì
dì jiāo
dì zuò
dì dǎng
dì xūn
dì wǎng
dì fén
dì jiè
dì yīn
dì xián
dì zǔ
dì é
dì wén
dì gōng
dì jīng
dì tú
dì shì
dì xuān
dì gōng
dì hóng
dì huá
dì xiàng
dì fù
dì sháo
dì yīn
dì zhú
dì zhòu
dì zé
dì shí
dì jì
dì zuò
dì jū
dì huī
dì táng
dì bā
dì guān
dì sāng
dì yìn
dì dé
dì yīn
dì jiāng
dì pǐ
dì quē
dì wèi
dì jī
dì yóu
dì zǎi
dì chéng
dì shì
dì shǔ
dì mìng
dì niǎn
dì zuǒ
dì lǚ
dì hǔ
dì tái
dì tíng
yì tíng
jiā tíng
huáng tíng
lǐ tíng
xī tíng
niǎo tíng
lóng tíng
qū tíng
gōng tíng
bān tíng
chū tíng
lái tíng
tóng tíng
yù tíng
nán tíng
pèi tíng
zhōng tíng
hàn tíng
qǐn tíng
cí tíng
dào tíng
gōng tíng
lóu tíng
xué tíng
guī tíng
xīn tíng
lí tíng
huái tíng
yáo tíng
chán tíng
yǔ tíng
hòu tíng
mín tíng
jī tíng
xiè tíng
xián tíng
yīng tíng
tiān tíng
huāng tíng
zhū tíng
miào tíng
bái tíng
guǐ tíng
fǔ tíng
shěng tíng
jiē tíng
xíng tíng
zhān tíng
xùn tíng
kāi tíng
jìn tíng
fǎ tíng
fēng tíng
hè tíng
mò tíng
guò tíng
luán tíng
yí tíng
lǔ tíng
kè tíng
yì tíng
hún tíng
biān tíng
bù tíng
dāng tíng
jì tíng
mén tíng
wài tíng
qióng tíng
chāng tíng
huā tíng
hé tíng
jìng tíng
què tíng
fēng tíng
běi tíng
jìng tíng
yíng tíng
fēn tíng
guì tíng
yóu tíng
diàn tíng
shì tíng
qín tíng
xuán tíng
jùn tíng
dí tíng
chūn tíng
hù tíng
mù tíng
jì tíng
fèng tíng
jiāo tíng
qián tíng
kū tíng
kōng tíng
fú tíng
lù tíng
kūn tíng
mù tíng
huáng tíng
shǎo tíng
chōng tíng
fú tíng
sǎo tíng
xī tíng
dà tíng
àn tíng
dòng tíng
yú tíng
mán tíng
⒈ 天庭。
引《书·金縢》：“乃命于帝庭，敷佑四方，用能定尔子孙于下地。”
孔传：“汝元孙受命於天庭为天子。”
⒉ 宫廷；朝廷。
引汉班昭《大雀赋》：“翔万里而来游，集帝庭而止息。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·章表》：“俞往钦哉之授，并陈辞帝庭，匪假书翰。”
⒊ 祭天神之廷。
引《汉书·郊祀志上》：“鼎宜视宗禰庙，臧於帝庭，以合明应。”
颜师古注：“帝庭， 甘泉天神之庭。”
朝廷、宫廷。
帝dì(1)（名）古指最高的天神；迷信指宇宙万物的主宰：上～。(2)（名）君主：～王。(3)（名）帝国主义的简称：反～。
庭读音：tíng庭tíng(1)（名）本义：厅堂：厅堂(2)（名）正房前的院子：前～｜～院。(3)（名）指法庭：～长｜开～。