héng píng
héng è
héng cóng
héng huò
héng mén
héng mìng
héng yuè
héng qián
héng jiàn
héng zhōu
héng jìng
héng chǐ
héng yóu
héng shí
héng qì
héng xiàn
héng báo
héng mù
héng zǎi
héng shì
héng è
héng yán
héng wén
héng qián
héng zōng
héng rèn
héng qiáo
héng liáng
héng jì
héng dìng
héng tán
héng lù
héng shān
héng hàn
héng lù
héng wū
héng huáng
héng chǔ
héng yú
héng kù
héng xū
héng guǎn
héng yí
héng liáng
héng rén
héng xiàng
héng è
héng xíng
héng lì
héng dào
héng fēng
héng zhāng
héng guì
héng yōng
héng mì
héng lú
héng kàng
héng zhǔn
héng jūn
héng jī
héng kuàng
héng lǘ
héng yǔ
héng xiāng
héng zǒng
héng tīng
héng biāo
héng zhǐ
héng jì
héng chén
héng bǐng
héng yōng
héng lǐng
héng xiào
héng liú
héng suō
héng jī
héng cái
héng wéi
héng yán
héng zhěn
héng ji
héng zhí
héng mù
héng fán
héng máo
héng dù
héng pèi
héng ě
héng jué
héng quán
héng guǎn
héng shuǐ
héng sháo
héng fú
héng máo
héng bì
héng quán
héng lǐ
héng lǚ
héng fú
héng zhóu
héng jī
héng gài
⒈ 亦作“衡扼”。亦作“衡枙”。
⒉ 车辕前的横木和架在马颈上用以拉车的曲木。
引《庄子·马蹄》：“加之以衡扼，齐之以月题。”
成玄英疏：“衡，辕前横木，缚軛者也。扼，叉马颈木也。”
《淮南子·修务训》：“夫马之为草驹之时，跳跃扬蹏，翘尾而走，人不能制……及至圉人扰之，良御教之，掩以衡扼，连以轡衔，虽歷险超壍弗敢辞。”
三国魏曹植《赠白马王彪》诗：“鴟梟鸣衡枙，豺狼当路衢。”
⒊ 比喻控制；束缚。
引《文选·曹冏＜六代论＞》：“使夫廉高之士，毕志於衡軛之内。”
李善注：“言王者之御羣臣，犹人之御牛马，故以衡軛喻焉。”
李大钊《今与古》：“但他认古人的权威，于科学进步上是一致命的障碍，故亦努力于解除古人权威的衡轭。”
架在牛马颈上用以拉车的横木。比喻束缚、限制。《文选．曹冏．六代论》：「使夫廉高之士，毕志于衡轭之内。」也作「衡扼」。
衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。
轭读音：è轭è（名）牛马拉东西时架在脖子上的曲木。