dùn lì
dùn jiàn
dùn qǔ
dùn dùn
dùn kōng
dùn cuò
dùn lǚ
dùn léi
dùn bó
dùn rán
dùn jìn
dùn dì
dùn zú
dùn hào
dùn mén
dùn hé
dùn wò
dùn dāo
dùn dǎng
dùn jūn
dùn sù
dùn yǔ
dùn chí
dùn hàn
dùn zǔ
dùn jī
dùn pāi
dùn piě
dùn chuǎn
dùn guān
dùn jù
dùn zhù
dùn diē
dùn pú
dùn rǎo
dùn kùn
dùn jiē
dùn tuō
dùn cì
dùn hùn
dùn chǔ
dùn huō
dùn dòu
dùn kāi
dùn tā
dùn mù
dùn rù
dùn yì
dùn yòng
dùn wù
dùn fú
dùn yǔ
dùn kè
dùn fèi
dùn xiāo
dùn lù
dùn shí
dùn bǎo
dùn pèi
dùn jué
dùn yān
dùn zhěng
dùn jiǎ
dùn è
dùn pǐ
dùn yáng
dùn è
dùn bǎo
dùn duàn
dùn rǔ
dùn bì
dùn fú
dùn wǎng
dùn bì
dùn gǔ
dùn mèi
dùn cuì
dùn shēn
dùn yīng
dùn fáng
dùn shuāi
dùn hū
dùn rèn
dùn xùn
dùn liú
dùn yè
dùn xià
dùn kuī
dùn dì
dùn jiāng
dùn jiě
dùn duàn
dùn zhuàng
dùn zuó
dùn ěr
dùn kǒu
dùn zhì
dùn zhōu
dùn xiē
dùn shuō
dùn sǎng
dùn qì
dùn lún
dùn shè
dùn fàng
dùn fǎ
dùn bīng
dùn cuì
dùn wěi
dùn gōng
dùn jì
dùn duàn
dùn è
dùn bǐ
dùn shǒu
dùn wán
dùn cuò
dùn duó
dùn hàn
dùn jiào
dùn jǐ
dùn jí
dùn jué
dùn xiǔ
dùn luò
dùn le
dùn bèi
dùn qì
dùn bì
dùn jiǎo
dùn liè
dùn lǎo
dùn fàn
dùn zhèng
dùn zú
dùn chí
dùn jì
⒈ 即琥珀。一说指玳瑁。
引汉王充《论衡·乱龙》：“顿牟掇芥，磁石引针，皆以其真是，不假他类。”
清王筠《菉友肊说》：“﹝《论衡》﹞又曰：‘顿牟掇芥，礠石引针。’顿牟岂虎魄之异名邪，仰别自一物邪？”
琥珀的别名。参见「琥珀」条。
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
牟读音：móu,mù[ mù ]1. 〔牟平〕地名，在中国山东省。