jiè tè
jiè xiá
jiè gè
jiè jué
jiè jué
jiè dé
jiè chéng
jiè zhě
jiè cì
jiè hù
jiè guī
jiè bīn
jiè lèi
jiè rén
jiè huái
jiè mǔ
jiè dú
jiè jié
jiè shòu
jiè yì
jiè lǚ
jiè shào
jiè tuī
jiè qīng
jiè zú
jiè shào
jiè dì
jiè cuò
jiè zé
jiè zhòu
jiè dú
jiè rù
jiè chàng
jiè yǎ
jiè yán
jiè mǎ
jiè zhuàn
jiè qiū
jiè zì
jiè shèn
jiè qiào
jiè shì
jiè jié
jiè zhèng
jiè chóng
jiè cuì
jiè zú
jiè yān
jiè hán
jiè ní
jiè zhòng
jiè èr
jiè wù
jiè bái
jiè shì
jiè dí
jiè zhǐ
jiè lǜ
jiè jié
jiè qiū
jiè xíng
jiè shān
jiè dì
jiè niǎo
jiè zhì
jiè fū
jiè shì
jiè lì
jiè shǐ
jiè jué
jiè yì
jiè jiǎ
jiè zhì
jiè fú
jiè lín
jiè lìn
jiè qì
jiè shí
jiè rán
jiè jiè
jiè tán
jiè fù
jiè yīn
jiè jīng
jiè yú
jiè jǐng
jiè jìng
jiè pì
jiè lǎo
jiè méi
jiè cí
jiè zhí
jiè zhì
jiè xīn
jiè zǐ
jiè xiān
jiè shì
jiè ké
jiè guī
jiè cāo
lěng jìng
yuān jìng
bì jìng
mì jìng
chún jìng
zhú jìng
mò jìng
jiè jìng
àn jìng
jì jìng
shěng jìng
chún jìng
zhèng jìng
tián jìng
xián jìng
tuì jìng
yán jìng
jiǎn jìng
xī jìng
sǐ jìng
mù jìng
shěn jìng
dòng jing
bù jìng
qī jìng
zhuān jìng
qǔ jìng
wěn jìng
jǐn jìng
lián jìng
chén jìng
zào jìng
bèi jìng
zhèn jìng
yú jìng
yōu jìng
wēn jìng
mài jìng
zhàn jìng
hè jìng
xí jìng
jié jìng
róu jìng
zhēn jìng
jiǎn jìng
hé jìng
nài jìng
shàn jìng
xū jìng
zhǐ jìng
mì jìng
xīn jìng
yǎng jìng
shū jìng
míng jìng
kāi jìng
chǎng jìng
sī jìng
zhǔ jìng
xián jìng
yún jìng
yǎ jìng
shǎng jìng
jié jìng
wén jìng
duān jìng
xiáng jìng
qiǎo jìng
yā jìng
yàn jìng
qī jìng
zhuāng jìng
yǎ jìng
xián jìng
gāo jìng
chéng jìng
zhèn jìng
xuán jìng
yíng jìng
shǒu jìng
dàn jìng
tián jìng
sù jìng
níng jìng
qù jìng
sù jìng
pǔ jìng
yán jìng
níng jìng
píng jìng
zuò jìng
pì jìng
ān jìng
qīng jìng
rù jìng
chōng jìng
kuān jìng
jī jìng
pín jìng
mì jìng
wǎn jìng
dàn jìng
⒈ 孤高恬静。
引清赵执信《海鸥小谱序》：“或杂缀诗词，间为时人传诵，而实无所接遇知交辈，咸以介静之目归之。”
介jiè(1)（动）在两者当中：～绍｜媒～｜这座山～于两县之间。(2)（Jiè）姓。介jiè（名）甲：～胄｜～虫。介jiè（形）〈书〉耿直；有骨气：耿～。介jiè（名）古戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑介、饮酒介等。
静读音：jìng1.安定不动（跟“动”相对）：～止。安～。风平浪～。～～的湖水。
2.没有声响：寂～。清～。傍晚，公园里很～。
3.使平静或安静：～下心来。请大家～一～。
4.姓。