jié jiàn
jié nì
jié lì
jié sòng
jié xióng
jié mù
jié ào
jié ào
jié nì
jié xīn
jié jùn
jié bào
jié zéi
jié héng
jié shù
jié bì
jié nú
jié zhòu
jié sī
jié è
jié chū
jié rán
jié jiě
jié jùn
jié ào
jié ào
jié hàn
jié zhì
jié nüè
jié bèi
jié yì
jié màn
jié shì
jié jùn
jié lǔ
jié huá
jié jié
jié xiá
jié qǐ
jié zhì
jié zhí
jié nú
jié quǎn
yàn xiá
jī xiá
zǎng xiá
lì xiá
mǐn xiá
jǐng xiá
biàn xiá
jiàn xiá
háo xiá
guǐ xiá
yǐng xiá
juàn xiá
qiǎo xiá
jù xiá
jiǎo xiá
xiāo xiá
jié xiá
míng xiá
cōng xiá
jiāo xiá
xǐng xiá
jiǎo xiá
biàn xiá
huì xiá
huì xiá
tān xiá
jiān xiá
jié xiá
xiāo xiá
shuǎng xiá
kuí xiá
huá xiá
jié xiá
diāo xiá
jiǎo xiá
⒈ 凶悍狡黠。
引《史记·货殖列传》：“桀黠奴，人之所患也。”
北周庾信《哀江南赋》：“尔乃桀黠横扇，冯陵畿甸。”
《旧唐书·罗艺传》：“艺性桀黠，刚愎不仁，勇于攻战，善射，能弄矟。”
梁启超《新民说·论私德·私德堕落之原因》：“此三者，桀黠之民所含有性也。”
⒉ 指凶悍狡黠的人。
引唐罗隐《薛阳陶觱篥歌》：“扫除桀黠似提帚，制压羣豪若穿鼻。”
凶恶奸诈。