gāi tú
gāi yǔn
gāi yòu
gāi yìng
gāi jǔ
gāi shēn
gāi zāng
gāi biàn
gāi qiē
gāi chàng
gāi fǔ
gāi shì
gāi sǐ
gāi jiàn
gāi jìn
gāi fáng
gāi zǒng
gāi lǐ
gāi fù
gāi xiáng
gāi míng
gāi shǒu
gāi miàn
gāi bān
gāi qià
gāi guàn
gāi shè
gāi gāi
gāi jiā
gāi luó
gāi zhèng
gāi tōng
gāi bō
gāi diǎn
gāi pài
gāi shì
gāi zhàng
gāi fàng
gāi biàn
gāi jiū
gāi mào
gāi qiàn
gāi hé
gāi guǎn
gāi dā
gāi bèi
gāi hé
gāi xiǎo
gāi lǎn
gāi mì
gāi zǎi
gāi dá
gāi dòng
gāi shàn
gāi biàn
gāi liàn
gāi kuò
gāi guǎng
gāi jí
gāi yàn
gāi dāng
gāi suì
gāi zōng
gāi mǐn
gāi tiān
gāi shè
gāi chéng
gāi hào
gāi jiān
gāi wāi
gāi zhuāng
gāi bó
gāi zháo
gāi xī
gāi yān
qiáng fù
xuàn fù
fán fù
quán fù
mò fù
kāng fù
gěi fù
guì fù
chāng fù
rì fù
jī fù
lóng fù
zhì fù
hóng fù
jí fù
jù fù
pí fù
fēng fù
chǐ fù
dòu fù
huī fù
dǐng fù
yuān fù
ráo fù
lòu fù
píng fù
jiāo fù
yīn fù
fā fù
shǒu fù
hóng fù
guī fù
lì fù
chěng fù
wēn fù
zhòng fù
hù fù
běn fù
sī fù
hé fù
jīng fù
bào fù
róng fù
táo fù
ān fù
liàng fù
chōng fù
fēng fù
zī fù
wán fù
jìn fù
hóng fù
xīng fù
gāi fù
qīng fù
bó fù
mài fù
biàn fù
jiān fù
xióng fù
cái fù
fán fù
shàn fù
tiè fù
chì fù
háo fù
yíng fù
⒈ 详备丰富。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·史传》：“及班固述汉，因循前业，观司马迁之辞，思实过半。其十志该富，赞序弘丽。”
南朝梁简文帝《与刘孝仪令》：“文史该富，琬琰为心。辞章博赡，玄黄成采。”
宋司马光《涑水记闻》卷三：“洎（张洎 ）学术该富，智识宏敏。”
该gāi(1)基本义：（动）应当：（动）应当(2)应当是；应当（由…来做）：这一回～我了吧？｜这个工作～老张来担任。注意有时带“着”（·zhe）：这一回～我了吧？｜这个工作～老张来担任。注意有时带“着”（·zhe）(3)理应如此：活～｜～！谁叫他淘气来着。(4)表示根据情理或经验推测必然的或可能的结果：天一凉；就～加衣服了。｜再不浇花；花都～蔫了。注意用在感叹句中兼有加强语气的作用；如：天一凉；就～加衣服了。｜再不浇花；花都～蔫了。注意用在感叹句中兼有加强语气的作用；如(5)欠：～账｜我～他两块钱。(6)指示词；指上文说过的人或事物（多用于公文）：～员｜～地。(7)同“赅”：～博（渊博）。
富读音：fù富fù(1)（形）基本义：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）(2)（名）资源；财产：～源｜财～。(3)（形）丰富；多：～饶｜～于养分。(4)（Fù）姓。