qí cóng
qí shì
qí lóng
qí zhì
qí shè
qí cáo
qí yì
qí jūn
qí mò
qí jī
qí mǎ
qí huǒ
qí bīng
qí chuī
qí héng
qí yún
qí dū
qí lù
qí yì
qí chéng
qí yóu
qí lóu
qí zhǎng
qí hǔ
qí shù
qí zhuāng
qí jīng
qí zuò
qí liè
qí kuà
qí ài
qí jūn
qí zhú
qí yú
qí dǎo
qí qì
qí jiàng
qí zhàn
qí qiáng
qí yáng
qí dòu
qí fèng
qí nú
qí shī
qí bù
qí kòu
qí fū
qí dòu
qí guān
qí chí
qí shǒu
qí zú
qí chuán
qí zhū
qí fèng
qí lì
qí ne
qí gē
qí cāo
qí hè
qí shěng
qí xíng
qí lǘ
yī hè
liáo hè
yún hè
jià hè
guī hè
ruì hè
hú hè
wèi hè
mù hè
sōng hè
bié hè
fēng hè
méi hè
fǎng hè
xuě hè
yù hè
pēng hè
lù hè
hǎi hè
huī hè
lí hè
kuà hè
shuāng hè
chǒng hè
yě hè
shòu hè
yì hè
qīng hè
shǐ hè
diào hè
diào hè
xiǎng hè
kòng hè
huáng hè
yù hè
lóng hè
shā hè
hóng hè
qín hè
bái hè
chú hè
shuǐ hè
guǎ hè
yuán hè
xiān hè
tuó hè
chóng hè
fēng hè
fèng hè
luán hè
huà hè
xuān hè
guàn hè
qī hè
dú hè
jī hè
shēng hè
jīng hè
guī hè
xuán hè
líng hè
gǎo hè
qí hè
xiǎng hè
gū hè
⒈ 谓仙家、道士乘鹤云游。
引唐贾岛《游仙》诗：“归来不骑鹤，身自有羽翼。”
宋张孝祥《水龙吟·过浯溪》词：“待相将把袂，清都归路，骑鹤去、三千岁。”
清李调元《龙洞》诗：“昔者李道人，骑鹤来栖宿。”
《花月痕》第四八回：“仙佛不死，何不日日骑鹤，日日跨狮。”
⒉ 犹言骑鹤上扬州。
引宋陈师道《送泽之过维扬》诗：“顾我老无骑鹤兴，羡君行及看花天。”
金元好问《雪后招邻舍王赞子襄饮》诗：“卖刀买犊未厌早，腰金骑鹤非所望。”
清黄遵宪《游箱根》诗：“缠腰更骑鹤，辟俗还食肉。”
骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。
鹤读音：hè鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。