gǔ dú
gǔ tè
gǔ bì
gǔ huí
gǔ sī
gǔ huò
gǔ dù
gǔ zāi
gǔ zī
gǔ diāo
gǔ gé
gǔ zhù
gǔ shā
gǔ huài
gǔ nì
gǔ yàn
gǔ wěi
gǔ sàng
gǔ yù
gǔ huí
gǔ zhàng
gǔ yòu
gǔ shù
gǔ dàng
gǔ zhǔ
gǔ shí
gǔ jí
gǔ dào
gǔ bì
gǔ yě
gǔ shī
gǔ zhèng
gǔ fèi
gǔ mèi
gǔ gàn
gǔ wěi
gǔ chóng
gǔ qì
gǔ huì
gǔ nìng
gǔ shì
fēng mèi
wáng mèi
xiào mèi
nèi mèi
chěng mèi
fú mèi
xián mèi
jiāo mèi
mí mèi
gàn mèi
liàng mèi
jiāo mèi
xié mèi
shùn mèi
huò mèi
biàn mèi
wǔ mèi
qīn mèi
yú mèi
qū mèi
diào mèi
yuè mèi
cè mèi
hú mèi
xiàn mèi
qiú mèi
jǐn mèi
miǎn mèi
xuān mèi
qiǎo mèi
qiú mèi
yāo mèi
chǎn mèi
róng mèi
sháo mèi
yòu mèi
xiǎn mèi
qǔ mèi
qiào mèi
yóu mèi
sú mèi
ruǎn mèi
lǘ mèi
róu mèi
bì mèi
chán mèi
xiān mèi
xiù mèi
yìng mèi
zī mèi
bǎi mèi
qǐ mèi
bó mèi
hòu mèi
zì mèi
gǔ mèi
guài mèi
qīng mèi
ā mèi
yān mèi
fēng mèi
chēng mèi
hé mèi
fù mèi
qǔ mèi
qīng mèi
juān mèi
nìng mèi
jiān mèi
míng mèi
gòng mèi
yán mèi
ài mèi
xìng mèi
wǔ mèi
fú mèi
xíng mèi
bù mèi
mù mèi
jǐn mèi
wǔ mèi
yàn mèi
xùn mèi
zhōu mèi
⒈ 妖冶妩媚。蛊，通“冶”。
引《后汉书·张衡传》：“咸姣丽以蛊媚兮，增嫮眼而蛾眉。”
李贤注：“蛊音野，谓妖丽也。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·杂文》：“穷瑰奇之服饌，极蛊媚之声色。”
清梁绍壬《两般秋雨盦随笔·字音假借》：“冶媚可作蛊媚。”
⒉ 指艳色。
引《续资治通鉴·宋理宗绍定三年》：“陈塤上言，请去君侧之蛊媚，以正主德；从天下之公论，以新庶政。盖指贾才人及史弥远也。”
仪容姿态妩媚诱人。
蛊gǔ把许多毒虫放在器皿里；使互相吞食；最后剩下不死的毒虫叫蛊；旧时传说可用来毒害人。
媚读音：mèi媚mèi(1)（动）有意讨人喜欢；巴结：谄～。(2)（形）美好；可爱：春光明～。