tǔ jiǔ
tǔ kàng
tǔ zhù
tǔ zhòng
tǔ fàn
tǔ guī
tǔ jiāng
tǔ yǒng
tǔ chāng
tǔ xíng
tǔ mù
tǔ pī
tǔ bó
tǔ guì
tǔ sè
tǔ jūn
tǔ fáng
tǔ péi
tǔ shān
tǔ fán
tǔ hòu
tǔ gùn
tǔ nán
tǔ chǎn
tǔ shì
tǔ sī
tǔ lóng
tǔ dòu
tǔ qiāng
tǔ gěng
tǔ yí
tǔ jiè
tǔ bà
tǔ jū
tǔ máo
tǔ fāng
tǔ hòu
tǔ huò
tǔ chǎng
tǔ jūn
tǔ kōng
tǔ féi
tǔ huáng
tǔ huáng
tǔ guó
tǔ jīng
tǔ fù
tǔ bēng
tǔ fān
tǔ héng
tǔ gāng
tǔ wèi
tǔ shè
tǔ guǐ
tǔ fēng
tǔ gǎi
tǔ gǔ
tǔ huà
tǔ zào
tǔ lì
tǔ chòng
tǔ jì
tǔ fú
tǔ yīn
tǔ huī
tǔ jìng
tǔ qiāng
tǔ gǔ
tǔ kù
tǔ huà
tǔ yǔ
tǔ duàn
tǔ mù
tǔ yù
tǔ xìng
tǔ yíng
tǔ yǔ
tǔ nì
tǔ ní
tǔ kǎn
tǔ wù
tǔ bǐ
tǔ qū
tǔ rǎng
tǔ gōng
tǔ jìn
tǔ xiāo
tǔ jiē
tǔ qí
tǔ cáng
tǔ zuò
tǔ lì
tǔ sù
tǔ jìng
tǔ kǒu
tǔ láng
tǔ fēng
tǔ wáng
tǔ mó
tǔ jū
tǔ wū
tǔ jiāng
tǔ yuè
tǔ qiáng
tǔ dì
tǔ bào
tǔ lóng
tǔ céng
tǔ pō
tǔ háo
tǔ mán
tǔ zhǎng
tǔ yáo
tǔ jí
tǔ jiāng
tǔ wán
tǔ yī
tǔ cí
tǔ máo
tǔ bō
tǔ láo
tǔ zhī
tǔ gǔ
tǔ ǒu
tǔ zhū
tǔ bīng
tǔ cuò
tǔ lǐ
tǔ tián
tǔ gōng
tǔ huī
tǔ mài
tǔ fèn
tǔ zhōng
tǔ náng
tǔ náng
tǔ chǔ
tǔ chēng
tǔ biē
tǔ bái
tǔ fén
tǔ xù
tǔ kuài
tǔ ròu
tǔ jiàn
tǔ zhé
tǔ xíng
tǔ fǔ
tǔ rén
tǔ diào
tǔ chóng
tǔ gǔ
tǔ lóu
tǔ gē
tǔ xíng
tǔ niú
tǔ gāo
tǔ gōng
tǔ quǎn
tǔ chéng
tǔ yǔ
tǔ zhù
tǔ sēng
tǔ qì
tǔ dì
tǔ kàng
tǔ jī
tǔ qiáng
tǔ fǒu
tǔ kē
tǔ kēng
tǔ xíng
tǔ huà
tǔ yàn
tǔ yān
tǔ liū
tǔ gòng
tǔ kòu
tǔ fù
tǔ bù
tǔ píng
tǔ lì
tǔ biē
tǔ gěng
tǔ tàn
tǔ guài
tǔ bāo
tǔ bù
tǔ bā
tǔ tán
tǔ liè
tǔ liàn
tǔ pào
tǔ fǎ
tǔ yàn
tǔ dùn
tǔ fěi
tǔ mín
tǔ jiào
tǔ gǎng
tǔ tóu
tǔ shēn
tǔ pēi
tǔ cán
tǔ fēng
tǔ sú
tǔ gǔ
tǔ jiē
tǔ chéng
tǔ chē
tǔ àng
tǔ píng
tǔ bāng
tǔ gǒu
tǔ yùn
tǔ fú
chái gùn
tǔ gùn
jī gùn
qū gùn
è gùn
xiāo gùn
qiào gùn
pǐ gùn
dǎng gùn
dǎng gùn
xùn gùn
diāo gùn
huǒ gùn
hǔ gùn
zhuàng gùn
háo gùn
xiá gùn
huá gùn
bīng gùn
huáng gùn
mèn gùn
jié gùn
jūn gùn
shì gùn
jǐng gùn
mù gùn
shāng gùn
yóu gùn
gài gùn
liú gùn
fěi gùn
kāi gùn
jīn gùn
piàn gùn
jiā gùn
guǎi gùn
guāng gùn
bǎ gùn
zhòu gùn
shàn gùn
dǔ gùn
chì gùn
zǎng gùn
dé gùn
dù gùn
shén gùn
地方上的无赖、(.好工具)恶棍。
⒈ 地方上的无赖、恶棍。
引《花月痕》第四四回：“那小伙狗头，閒暇无事，结识几个土棍，烧香结盟，便宿娼赌钱起来。”
《二十年目睹之怪现状》第五十回：“敝省那里有一片公地，共是二十多亩，一向荒弃着没用，却被一个土棍瞒了众人，四两银子一亩，卖给了一个外国人。”
李大钊《青年与农村》：“那些赃官、污吏、恶绅、劣董，专靠差役、土棍，作他们的爪牙，去鱼肉那些老百姓。”
老舍《赵子曰》第十：“政客，军官，律师，议员，流氓，土棍，天天在日租界的烟窟金屋会面。”
地方上的无赖、恶霸。
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
棍读音：gùn[ gùn ]1. 棒：棍子。棍术。棍棒。木棍。铁棍。
2. 称坏人：恶棍。赌棍。