wū luàn
wū lái
wū diǎn
wū rǎn
wū hēi
wū miè
wū zhuó
wū zūn
wū zhū
wū màn
wū míng
wū lóng
wū guān
wū dú
wū sè
wū miè
wū pì
wū yuè
wū xià
wū màn
wū fù
wū zūn
wū dào
wū miàn
wū dé
wū dú
wū chí
wū shā
wū póu
wū zāng
wū làn
wū rǔ
wū liáo
wū sǔn
wū ní
wū màn
wū màn
wū màn
wū jiàn
wū huì
wū huǐ
wū huì
wū ào
wū nào
wū nì
wū lì
wū zhēn
wū liè
wū huì
wū bēi
wū huò
wū xié
wū miè
wū nìng
wū bì
wū zhǒng
wū gōng
wū jiàn
wū lèi
wū wā
wū shāng
wū gòu
wū jūn
wū zāo
wū zì
wū zé
wū huài
wū xíng
wū shǐ
wū hè
wū shàng
wū shuǐ
wū ào
wū zūn
wū wén
wū sú
wū yán
chuǎn làn
jiàn làn
bó làn
yuān làn
qiān làn
yín làn
è làn
qīn làn
fán làn
miù làn
tān làn
wǎng làn
mí làn
liú làn
kē làn
tāo làn
pì làn
wū làn
fú làn
tōng làn
fàn làn
dāo làn
kuì làn
sī làn
kù làn
yáo làn
zá làn
tuí làn
yú làn
wū làn
shāng làn
ā làn
rǒng làn
zāng làn
bào làn
guǐ làn
yú làn
mào làn
é làn
qī làn
mǎng làn
bǐ làn
sī làn
piāo làn
piān làn
liú làn
sú làn
dí làn
rǎn làn
huì làn
yú làn
héng làn
guǐ làn
zhuó làn
jìn làn
guāi làn
fàng làn
háng làn
xiè làn
tuí làn
bō làn
duō làn
⒈ 行为卑污，不守正道。
引宋王安石《拟上殿札子》：“因不足任之才而脩不足为之法，臣恐在军者日以劳，而士民愈以穷困污滥。”
明陶宗仪《辍耕录·阑驾上书》：“夫皇朝版图之广，歷古所无，法制之良，万世莫易，而水旱灾变连年不息者，实由官皆污滥，民悉怨咨之所致也。”
《水浒传》第五八回：“小可宋江怎敢背负朝廷？盖为官吏污滥，威逼得紧，误犯大罪。”
污(1)（名）浑浊的水；泛指脏的东西：去～粉｜～水。(2)（形）脏：～泥｜～垢。(3)（形）不廉洁：贪～｜贪官～吏。(4)弄脏：玷～｜奸～。
滥读音：làn滥làn(1)（形）基本义：大水漫出：大水漫出(2)（形）过度；没有限制：宁缺毋～｜～用职权。