hú dòu
hú xì
hú píng
hú chě
hú qín
hú xǐ
hú chuài
hú sūn
hú lù
hú lǔ
hú lán
hú lián
hú gǒu
hú yún
hú hǒng
hú hùn
hú chuī
hú nào
hú yán
hú níng
hú huà
hú zhōu
hú qù
hú má
hú yán
hú qì
hú lù
hú wú
hú jiáo
hú dá
hú cáo
hú ér
hú xíng
hú tu
hú tán
hú kǎo
hú chán
hú shào
hú dà
hú chuáng
hú qiāng
hú chái
hú suī
hú guì
hú bǐng
hú fú
hú liū
hú dǐ
hú yuán
hú lù
hú nǎi
hú chǎn
hú bù
hú qín
hú shǔ
hú chén
hú tī
hú lōu
hú dòng
hú zōu
hú shì
hú bō
hú diào
hú lái
hú suī
hú yǎn
hú rén
hú yǐ
hú lí
hú lài
hú zhěng
hú měng
hú bài
hú lí
hú cáo
hú dài
hú yè
hú chú
hú xīng
hú mǔ
hú suàn
hú yàn
hú mǎ
hú qìn
hú mò
hú fēng
hú zhī
hú zī
hú dié
hú dǎo
hú tóu
hú jī
hú nòng
hú chá
hú yáng
hú zi
hú yí
hú qìn
hú sān
hú bì
hú lóng
hú mào
hú zhā
hú yuè
hú jiā
hú běn
hú jiū
hú pàn
hú cháng
hú gǒu
hú yí
hú piào
hú yuàn
hú fēng
hú jiā
hú tòng
hú chàn
hú shā
hú niǎn
hú shū
hú zuò
hú lú
hú guā
hú chuáng
hú ná
hú shuō
hú kǎn
hú nú
hú shū
hú lù
hú chě
hú tiān
hú kè
hú lù
hú chá
hú zhōu
hú jié
hú lǎo
hú shéng
hú cāi
hú lú
hú chá
hú rán
hú fēi
hú bái
hú líng
hú yuè
hú fěn
hú qiāo
hú shān
hú gǔ
hú shòu
hú lái
hú qìn
hú dié
hú lún
hú tū
hú chōu
hú làng
hú dào
hú chuǎng
hú yùn
hú sēng
hú dì
hú lǔ
hú tòng
hú lu
hú cháo
hú mò
hú yōng
hú qí
hú lè
hú chòu
hú luàn
hú hú
hú gōng
hú lūn
hú guǐ
hú shí
hú hé
hú zuò
hú tóng
hú gǎo
hú yàn
hú rán
hú fēn
hú huā
hú fú
hú táo
hú xiān
hú sāi
hú yǔ
hú bù
hú jiāo
hú jiǎo
hú jiǎo
hú wéi
hú jī
hú xū
hú cái
hú qin
hú rán
hú chěng
hú jiǎ
hú dí
⒈ 梳理胡须的小梳子。
引《儿女英雄传》第二四回：“﹝邓九公﹞胸前还掛着一盘金綫菩提的念珠儿，又一个汉玉圈儿拴着个三寸来长的玳瑁鬍梳儿。”
老舍《茶馆》第一幕：“老人进来，拿着些牙签、胡梳、耳挖勺之类的小东西，低着头慢慢地挨着茶座儿走，没人买他的东西。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
梳读音：shū梳shū(1)本义：（名）（～子、～儿）整理头发、胡子的用具：（名）（～子、～儿）整理头发、胡子的用具(2)（动）用梳子整理（须、发等）：～头。