rèn lǐ
rèn jū
rèn rén
rèn chū
rèn juān
rèn fàn
rèn sè
rèn biàn
rèn shí
rèn hù
rèn qīng
rèn zhe
rèn tóu
rèn zhàng
rèn zuì
rèn qīn
rèn zuò
rèn shēng
rèn mì
rèn shi
rèn wéi
rèn zhī
rèn shī
rèn chēng
rèn zhàng
rèn de
rèn tóng
rèn tòu
rèn kuī
rèn fá
rèn jiǎo
rèn shū
rèn nà
rèn dìng
rèn chù
rèn jiù
rèn dèng
rèn zhǔn
rèn sǒng
rèn qí
rèn gòng
rèn zuò
rèn cuò
rèn gǔ
rèn guò
rèn míng
rèn pài
rèn bǎo
rèn yì
rèn lǐng
rèn shú
rèn zhèng
rèn zú
rèn fàn
rèn kě
rèn zì
rèn qǔ
rèn shā
rèn péi
rèn de
rèn cǎi
rèn què
rèn yǎng
rèn zhēn
chuǎn zhèng
xián zhèng
sǔn zhèng
yìn zhèng
guǒ zhèng
biāo zhèng
piào zhèng
xiū zhèng
píng zhèng
fēn zhèng
jù zhèng
fó zhèng
shì zhèng
jiào zhèng
bā zhèng
cí zhèng
bó zhèng
lùn zhèng
yǐn zhèng
shū zhèng
jiù zhèng
zuǒ zhèng
rén zhèng
xún zhèng
yàn zhèng
wěi zhèng
zú zhèng
qiú zhèng
fǎn zhèng
liù zhèng
fàn zhèng
xīn zhèng
zhǔ zhèng
gū zhèng
zuǒ zhèng
shì zhèng
bìng zhèng
diǎn zhèng
biàn zhèng
zhì zhèng
jiū zhèng
yǎn zhèng
jié zhèng
hòu zhèng
biǎo zhèng
biàn zhèng
méi zhèng
lì zhèng
dǐng zhèng
chǎn zhèng
xiū zhèng
shàn zhèng
chéng zhèng
páng zhèng
wén zhèng
chū zhèng
pì zhèng
zhuī zhèng
nì zhèng
qì zhèng
tīng zhèng
bǎo zhèng
qǔ zhèng
biàn zhèng
hù zhèng
quán zhèng
dǎng zhèng
gēn zhèng
jué zhèng
jǔ zhèng
fú zhèng
qǔ zhèng
què zhèng
shí zhèng
kǎo zhèng
àn zhèng
huǒ zhèng
gān zhèng
shèng zhèng
léi zhèng
wù zhèng
tiě zhèng
wū zhèng
zhōng zhèng
wù zhèng
dìng zhèng
jié zhèng
qǐ zhèng
qiān zhèng
quàn zhèng
zhào zhèng
duì zhèng
xiǎn zhèng
cān zhèng
rèn zhèng
dùn zhèng
lì zhèng
chá zhèng
xíng zhèng
chóu zhèng
认证rènzhèng
(1) 有职权的公务员，承认某事实的存在或某文件的真确而证明它
英authentication⒈ 辨认并证实。
引茅盾《虚惊》：“向导叫了半天的门，里边方有人答话。灯光在整株杉木的一排栅门后一闪，忽又没有了。光景是叫人出来认证罢？”
⒉ 公证机关对当事人提出的文件审查属实后给予证明。
法律上指有职权之公务员，承认某事实之存在，或某文件之真确而证明之。
如：「两岸文书认证」。
认rèn(1)（动）认识；分辩：～字｜～清是非。(2)（动）跟本来没有关系的人建立某种关系：～老师。(3)（动）表示同意；承认：～可｜～输｜～错儿。(4)（动）认吃亏（后面要带‘了’）：你不用管；这事我～了。
证读音：zhèng证(1)（名）证明：～人｜～词｜～婚｜～券｜～书。(2)（名）本义：证据；证件：证据；证件