tú yōng
tú xíng
tú shè
tú lǔ
tú shù
tú gàng
tú bó
tú shī
tú nú
tú dì
tú shǔ
tú dān
tú qiú
tú fù
tú liú
tú luǒ
tú sūn
tú chéng
tú bīng
tú hé
tú jū
tú xíng
tú láo
tú bàn
tú wèi
tú chǔ
tú mǎ
tú dǎng
tú xiǎn
tú shǒu
tú rén
tú fù
tú jiǎ
tú zhòng
tú liú
tú zhé
tú yán
tú zòu
tú rán
tú hé
tú jì
tú shī
tú zuò
tú guān
tú bù
tú cóng
tú qǔ
tú fū
tú wéi
tú shí
tú zhǎng
tú gōng
tú è
tú xì
tú tì
tú fù
féi shù
fù shù
zhòng shù
yún shù
hán shù
pǐn shù
liáo shù
chóu shù
jiàn shù
pǐ shù
lí shù
lǐ shù
méng shù
shì shù
xiāo shù
cháng shù
niè shù
méng shù
fán shù
chén shù
cè shù
zhēng shù
zǒu shù
lí shù
dài shù
zhī shù
méng shù
zhào shù
liáo shù
bēi shù
pín shù
tú shù
mín shù
dí shù
qián shù
⒈ 庶民，民众。
引《周礼·地官·大司徒》：“大军旅、大田役，以旗致万民，而治其徒庶之政令。”
《文选·沉约＜齐故安陆昭王碑文＞》：“哀感徒庶，慟兴云陛。”
李周翰注：“徒庶，下人也。”
徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。
庶读音：shù庶shù(1)（形）众多。(2)（副）庶几；将近；差不多。