qì miè
qì lù
qì sǐ
qì huī
qì zhài
qì jiàn
qì hái
qì jiù
qì kuì
qì zhì
qì gū
qì bié
qì tóu
qì juàn
qì guó
qì guān
qì bèi
qì yīng
qì yuē
qì quán
qì rì
qì qǔ
qì fù
qì gē
qì shì
qì zǐ
qì tiān
qì shì
qì shì
qì juān
qì ér
qì yè
qì báo
qì kēng
qì fèi
qì fān
qì chǔ
qì mín
qì tuò
qì xié
qì zhì
qì piě
qì lǐ
qì wài
qì piáo
qì lěi
qì lù
qì wù
qì rú
qì rǔ
qì shēng
qì huì
qì shè
qì rǎng
qì yuǎn
qì bǐ
qì shī
qì běn
qì hū
qì qiè
qì zhú
qì wén
qì zhī
qì xí
qì mìng
qì yàn
qì xiá
qì yí
qì dì
qì wàng
qì xìn
qì yán
qì yǔ
qì yí
qì jué
qì huò
qì shì
qì rén
qì zhí
qì sǔn
qì cái
qì néng
qì chú
qì sǎ
qì jiù
qì shēn
qì shì
qì qiǎn
qì dài
qì cái
qì qīn
qì jiǎ
qì cái
qì qū
qì shī
qì xǐ
qì huǐ
qì sú
qì zé
qì è
qì yí
qì zhuì
qì yú
qì lì
qì yǎng
qì wò
qì shǒu
qì fǎ
qì jǐng
qì jí
qì cān
qì hái
qì bō
qì chì
qì cháng
qì qī
qì cháo
qì xián
qì fū
dōng huī
tǎ huī
jiā huī
hòu huī
ní huī
hán huī
cǎn huī
shí huī
gé huī
qǐ huī
shèn huī
yóu huī
gǔ huī
shāo huī
lú huī
pào huī
lì huī
jī huī
qīng huī
mò huī
qiū huī
huà huī
pá huī
jìn huī
bái huī
jiān huī
è huī
mò huī
qín huī
yān huī
xīn huī
yàn huī
jìn huī
rán huī
sǐ huī
yáng huī
shěn huī
qī huī
cǎi huī
pào huī
zhǐ huī
guō huī
pá huī
cǎo huī
kù huī
jīng huī
yín huī
xīn huī
jié huī
ǒu huī
qì huī
rán huī
tiě huī
tǔ huī
chā huī
lú huī
chén huī
qīng huī
xiāng huī
shā huī
zuàn huī
juān huī
tóng huī
zhī huī
lín huī
chí huī
chuī huī
fēi huī
xiàn hē
⒈ 把灰烬弃在路上。 殷代对弃灰于道者断其手， 商君对弃灰于道者处黥刑用以立威治国。 《韩非子·内储说上》：“殷之法刑弃灰於街者。 子贡以为重，问之仲尼。
引仲尼曰：‘知治之道也。夫弃灰於街必掩人……虽刑之可也。且夫重罚者，人之所恶也；而无弃灰，人之所易也。使人行之所易，而无离所恶，此治之道。’”
汉桓宽《盐铁论·刑德》：“千仞之高，人不轻凌；千钧之重，人不轻举。 商君刑弃灰於道，而秦民治。”
宋苏轼《东坡志林·赵高李斯》：“商鞅立信於徙木，立威於弃灰。”
或曰刑弃灰于道者，用以保马，以利耕战。 明张萱《疑耀·秦法弃灰》：“秦法，弃灰於道者弃市。此固秦法之苛，第弃灰何害於事，而苛酷如此？余尝疑之，先儒未有发明者。偶閲《马经》，马性畏灰，更畏新出之灰，马驹遇之輒死，故石矿之灰，往往令马落驹。 秦之禁弃灰也，其为畜马计耶？”
弃qì（动）放弃；扔掉。
灰读音：huī灰huī(1)（名）物质经过燃烧后剩下的粉末状东西（基本义）：炉～｜草～｜骨～｜烟～｜油～。(2)（名）尘土；某些粉末状的东西：～尘｜～土｜炮～。(3)（名）特指石灰。(4)（名）像木柴灰的颜色；介于黑色和白色之间：～色｜青～。(5)（形）消沉；失望：心～意懒｜心如死～｜～心丧气。