biào sàn
yōu sàn
mí sàn
jiǎo sàn
chì sàn
chū sàn
shèn sàn
huàn sàn
qiān sàn
dǎ sàn
fēi sàn
pú sàn
bēn sàn
fā sàn
tāng sàn
pǔ sàn
jiǎn sàn
rèn sàn
jiǎn sàn
dàng sàn
bàn sàn
zhōng sàn
lí sàn
sōng sàn
tiāo sàn
zǒu sàn
miǎo sàn
huī sàn
tuì sàn
bō sàn
xié sàn
lì sàn
jù sàn
sì sàn
jiǎng sàn
liú sàn
bèi sàn
mí sàn
chì sàn
pōu sàn
cuàn sàn
xǐ sàn
bié sàn
yuán sàn
jī sàn
chuī sàn
fǔ sàn
màn sàn
fēn sàn
sēn sàn
pō sàn
chāi sǎn
sè sàn
kuò sàn
xiāo sàn
shī sàn
dì sàn
lí sàn
fā sàn
yí sàn
yù sàn
shí sàn
fán sàn
zhēng sàn
shū sàn
bù sàn
bīng sàn
xié sàn
ráo sàn
pēn sàn
xián sǎn
diāo sàn
mǐ sàn
mí sàn
jīng sàn
pàn sàn
pī san
biàn sàn
guāi sàn
jiě sàn
kuì sàn
xīng sàn
líng sàn
qū sàn
fèi sàn
mí sàn
diāo sàn
piāo sàn
jí sàn
huī sàn
xī sàn
wán sàn
liǎn sàn
yì sàn
yǔ sàn
huáng sàn
gěi sàn
xiǔ sàn
líng sǎn
qīng sàn
pàn sàn
jī sàn
hào sàn
lán sàn
fēng sàn
zhǔ sàn
lěi sàn
fàn sàn
xīn sàn
sōng sǎn
mí sàn
jiāo sàn
xíng sàn
lún sàn
diāo sàn
pò sàn
xiāo sàn
báo sàn
ào sàn
xiāo sàn
tuí sàn
nú sàn
fú sàn
yí sàn
dùn sàn
niǎo sàn
qiǎn sàn
táo sàn
bèng sàn
jǔ sàn
yún sàn
hè sàn
mǎn sàn
fàng sàn
kuì sàn
chǐ sàn
chōng sàn
huài sàn
lù sàn
wǎ sàn
pán sàn
lǎn sàn
shī sàn
bān sàn
wù sàn
pán sàn
shū sǎn
hé sàn
mài sàn
dài sàn
⒈ 破碎；散失。
引《楚辞·九叹·怨思》：“芳懿懿而终败兮，名靡散而不彰。”
王逸注：“靡，一作糜。”
《新唐书·文艺传中·苏源明》：“圣皇巡蜀之初，都内财货、吏民资产，糜散于道路之手。”
宋苏洵《上皇帝书》：“糜散帑廪，以赏无用冗杂之兵。”
1. 粥：肉糜。糜沸（形容混乱纷扰）。
2. 烂，碎：糜烂。糜躯（牺牲生命）。糜灭。
3. 浪费：糜费。
4. 姓。
散读音：sàn,sǎn[ sàn ]1. 分开，由聚集而分离：分散。解散。涣散。散落。散失。散逸。
2. 分布，分给：散布。散发（fā）。天女散花。
3. 排遣：散心。散闷（mèn）。
4. 解雇：他干的不好，让那家饭店给散了。