bèi huǐ
fǎn huǐ
hèn huǐ
tàn huǐ
zhòng huǐ
zuì huǐ
yóu huǐ
qián huǐ
yú huǐ
mǐn huǐ
quān huǐ
dào huǐ
ào huǐ
biàn huǐ
shǒu huǐ
jiù huǐ
cī huǐ
jiù huǐ
guǎ huǐ
hòu huǐ
guò huǐ
fǎn huǐ
jīng huǐ
zé huǐ
cán huǐ
zāi huǐ
qí huǐ
hòu huǐ
qiān huǐ
chèn huǐ
shī huǐ
tuì huǐ
bù huǐ
huáng huǐ
huì huǐ
bài huǐ
gǎn huǐ
xùn huǐ
tōng huǐ
shāng huǐ
kuì huǐ
jiē huǐ
chàn huǐ
gǎi huǐ
yǒu huǐ
tòng huǐ
bèi huǐ
zhēn huǐ
xián huǐ
zhé huǐ
nǎo huǐ
yí huǐ
qiān huǐ
fān huǐ
jì huǐ
chàn huǐ
kàng huǐ
qiè huǐ
fān huǐ
wú huǐ
kuì huǐ
wù huǐ
yuàn huǐ
bēi huǐ
zhuī huǐ
hàn huǐ
⒈ 悔改；悔悟。
引《旧唐书·王毛仲传》：“往属艰难，遽兹逃慝，念深惟旧，义在优容，仍荷殊荣，蔑闻悛悔。”
《资治通鉴·唐昭宗乾宁二年》：“鏐遗昌书曰：‘与其闭门作天子，与九族、百姓俱陷涂炭，岂若开门作节度使，终身富贵邪！及今悛悔，尚可及也。’”
清蒲松龄《聊斋志异·刘姓》：“汝即某耶？罪恶贯盈，不自悛悔，又以他人之物，占为己有。此等横暴，合置鐺鼎！”