jiǎn dàn
jiǎn yào
jiǎn zài
jiǎn bào
jiǎn kuài
jiǎn pì
jiǎn yì
jiǎn zhái
jiǎn cè
jiǎn jiào
jiǎn yuē
jiǎn guǎ
jiǎn mìng
jiǎn mín
jiǎn jìng
jiǎn chū
jiǎn màn
jiǎn bǎn
jiǎn cè
jiǎn gǔ
jiǎn pèi
jiǎn jiǔ
jiǎn zhá
jiǎn mǎ
jiǎn mù
jiǎn bà
jiǎn zhuāng
jiǎn jié
jiǎn chēng
jiǎn xìn
jiǎn huì
jiǎn chàng
jiǎn kàng
jiǎn duò
jiǎn jù
jiǎn xiào
jiǎn bié
jiǎn hū
jiǎn dú
jiǎn rèn
jiǎn bèi
jiǎn quē
jiǎn miào
jiǎn qì
jiǎn lüè
jiǎn chí
jiǎn jí
jiǎn zé
jiǎn jié
jiǎn dìng
jiǎn wū
jiǎn liàng
jiǎn hàn
jiǎn jìn
jiǎn áo
jiǎn dú
jiǎn qǔ
jiǎn qù
jiǎn xián
jiǎn tuì
jiǎn zhào
jiǎn diǎn
jiǎn fú
jiǎn suō
jiǎn zì
jiǎn xīn
jiǎn fú
jiǎn zhì
jiǎn hòu
jiǎn sè
jiǎn jiè
jiǎn lì
jiǎn fàng
jiǎn lǜ
jiǎn jié
jiǎn jiǎn
jiǎn yù
jiǎn chàng
jiǎn pèi
jiǎn dí
jiǎn xī
jiǎn shū
jiǎn ào
jiǎn jiān
jiǎn chì
jiǎn zhāng
jiǎn jùn
jiǎn kuàng
jiǎn jǔ
jiǎn xiù
jiǎn jí
jiǎn chú
jiǎn mò
jiǎn zhí
jiǎn xiě
jiǎn wēi
jiǎn jìng
jiǎn biàn
jiǎn yí
jiǎn shù
jiǎn qiú
jiǎn yù
jiǎn jì
jiǎn néng
jiǎn biān
jiǎn yì
jiǎn diào
jiǎn liàng
jiǎn duǎn
jiǎn jùn
jiǎn lǎo
jiǎn duàn
jiǎn kuò
jiǎn dá
jiǎn qiàn
jiǎn pǔ
jiǎn zhōng
jiǎn shī
jiǎn huǎn
jiǎn lián
jiǎn luò
jiǎn guì
jiǎn zào
jiǎn lǎn
jiǎn kàng
jiǎn qiào
jiǎn cái
jiǎn jí
jiǎn sòng
jiǎn kān
jiǎn jiàn
jiǎn jiā
jiǎn ruì
jiǎn bì
jiǎn diǎn
jiǎn jì
jiǎn bīng
jiǎn dàn
jiǎn bǔ
jiǎn jù
jiǎn dài
jiǎn tuì
jiǎn shū
jiǎn huān
jiǎn zhù
jiǎn mò
jiǎn zé
jiǎn xuǎn
jiǎn lián
jiǎn dàn
jiǎn tǎo
jiǎn cái
jiǎn sàn
jiǎn jué
jiǎn jìng
jiǎn gōng
jiǎn dài
jiǎn rèn
jiǎn zhòng
jiǎn kuò
jiǎn quē
jiǎn liàn
jiǎn jiàn
jiǎn shì
jiǎn kuàng
jiǎn dí
jiǎn shěng
jiǎn jìng
jiǎn míng
jiǎn lòu
jiǎn chǐ
jiǎn xùn
jiǎn cuō
jiǎn pǔ
jiǎn mù
jiǎn jī
jiǎn zǐ
jiǎn gāi
jiǎn yí
jiǎn tuō
jiǎn màn
jiǎn ào
jiǎn zhā
jiǎn huì
jiǎn huà
jiǎn tiē
jiǎn qiè
jiǎn bì
jiǎn fǎ
jiǎn sè
jiǎn bǔ
jiǎn jiàn
jiǎn lìng
jiǎn hēi
jiǎn gé
jiǎn jì
jiǎn bǐ
jiǎn jiǎn
jiǎn mò
jiǎn dān
jiǎn lì
jiǎn shì
jiǎn wén
jiǎn xiàn
jiǎn bá
jiǎn jié
jiǎn lǐ
jiǎn bó
jiǎn láo
jiǎn bǎn
jiǎn liào
jiǎn liàn
jiǎn dāng
⒈ 简默。
引清曹寅《送孙伯琴之扬州》诗：“倜儻风流妙説诗， 孙郎简嘿亦吾师。”
清蒲松龄《聊斋志异·萧七》：“即唤婢请六娘子来，久之不出，女入曳之以至，俯首简嘿，不似前此之谐。”
简jiǎn(1)（形）简单（跟‘繁’相对）：～体字｜言～意赅。(2)（动）使简单；简化：精兵～政。(3)（Jiǎn）姓。简jiǎn(1)（名）古代用来写字的竹片：～札｜～册。(2)（名）信件：书～｜小～。简jiǎn（动）〈书〉选拔（人才）：～拔｜～任。
嘿读音：hēi,mò[ hēi ]1. 〔嘿嘿〕象声词，形容笑声。
2. 叹词（ａ．表示惊异或赞叹，如“嘿，真不错！”ｂ．表示招呼或提醒，如“嘿，注意点儿！”）。