huān yú
huān rán
huān gǎn
huān kuài
huān yè
huān yú
huān shǎng
huān sòng
huān hǎo
huān xiào
huān yì
huān yàn
huān téng
huān bó
huān tuán
huān qiè
huān méng
huān hé
huān fú
huān gù
huān hé
huān xīn
huān yuè
huān yǒu
huān lín
huān tàn
huān xìng
huān jūn
huān shì
huān yán
huān chǎng
huān yǐn
huān chǔ
huān qià
huān rè
huān jiā
huān xiá
huān xīn
huān hài
huān yàn
huān qī
huān gē
huān mù
huān yú
huān xiào
huān yán
huān hū
huān yàn
huān xīn
huān chì
huān chén
huān róng
huān yuè
huān huì
huān gē
huān cóng
huān qī
huān yù
huān chàng
huān kāng
huān qì
huān yā
huān jù
huān guó
huān qìng
huān yǒng
huān lè
huān ēn
huān shēng
huān nì
huān róng
huān qíng
huān rú
huān yù
huān yǔ
huān mén
huān jiāo
huān yì
huān wèi
huān xiào
huān chàng
huān qù
huān jiào
huān biàn
huān mù
huān jué
huān xǐ
huān tóu
huān xuè
huān hāi
huān yàn
huān dài
huān sǒng
huān dòng
huān xīng
huān shuō
huān gòu
huān qīn
huān yù
huān hǒng
huān shì
huān dù
huān nào
huān yóu
huān shì
huān jǔ
huān xiū
huān jìng
huān biàn
huān ài
huān juàn
huān yíng
huān xié
huān tài
huān xǔ
huān shi
huān róu
hào hū
xiāo hū
chàng hū
shēn hū
shēng hū
chì hū
jí hū
yīng hū
cháng hū
gōu hū
zhuī hū
xiāo hū
huān hū
bēn hū
yāo hū
qiǎng hū
biān hū
cǎn hū
huān hū
tí hū
wū hū
tí hū
zhā hū
chě hū
hài hū
zào hū
zhà hū
chuǎn hū
yāo hū
zhà hū
cì hū
huān hū
sì hū
wū hū
yú hū
zhà hū
mù hū
jiào hū
dùn hū
xià hū
hān hū
yāo hū
huān hū
hān hū
bēn hū
wà hū
rè hū
háo hū
háo hū
diǎn hū
zì hū
chuī hū
kuáng hū
shān hū
chàng hū
huān hū
jiào hū
diǎn hū
jīng hū
jiē hū
gē hū
lí hū
zhāo hu
zhào hū
dǎ hū
xiào hū
léi hū
sōng hū
níng hū
fèn hū
jí hū
míng hū
xuān hū
chēng hu
yù hū
lú hū
xī hū
wèi hū
téng hū
zhā hu
kuáng hū
gāo hū
zhǐ hū
yī hū
zhǒng hū
è hū
hē hū
jiào hū
欢呼huānhū
(1) 欢乐地喊叫
例他作为英雄而受到欢呼例这场战争尚未正式结束，民众已在欢呼英hail;cheer;acclaim;applaud⒈ 欢乐地喊叫。
引《东观汉记·王霸传》：“贼众欢呼，雨射营中。”
唐元稹《辨日旁瑞气状》：“其日三将同升，万姓欢呼，四方来贺。”
元萨都剌《将至太平驿》诗：“到驛欢呼如到家，明日舟行復如此。”
毛泽东《中国人民站起来了》：“我们的革命已经获得全世界广大人民的同情和欢呼，我们的朋友遍于全世界。”
⒉ 懽呼：欢乐地呼喊。
引唐薛用弱《集异记·李钦瑶》：“举军懽呼，声振山谷。”
明张居正《贺瑞雪表》五：“懽呼敢效乎虫鸣，踊跃岂殊於兽舞！”
康有为《将至桂林望诸石峰》诗：“昔游燕吴读园记，每见叠石輒懽呼。”
快乐的呼叫。
欢huān(1)（形）快乐；高兴：～度｜～呼｜～庆。(2)（形）〈方〉起劲；活跃：撒～｜雨下得～。
呼读音：hū呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。