rén lǐ
rén yù
rén róu
rén xīn
rén yì
rén huà
rén shòu
rén cè
rén xìng
rén xiōng
rén gū
rén cān
rén jìng
rén zé
rén zhèng
rén míng
rén wū
rén yì
rén dǒng
rén ruì
rén ài
rén zhì
rén yì
rén mín
rén dǔ
rén dān
rén huáng
rén yòu
rén bīn
rén hé
rén dào
rén shì
rén rén
rén yǔ
rén cǎo
rén yán
rén dé
rén xìn
rén bǐ
rén hòu
rén niǎo
rén tì
rén jīn
rén qià
rén shì
rén cí
rén fēng
rén shù
rén zǐ
rén yì
rén huì
rén shèng
rén ài
rén xiào
rén rén
rén qiáng
rén xián
rén pǔ
rén jūn
rén zhě
rén ràng
rén shòu
rén guǒ
rén xíng
rén shàn
rén huì
rén qī
rén jǐn
rén ruò
rén cè
rén xù
rén shēng
rén pín
jìng shù
cí shù
yòu shù
gū shù
hóng shù
qǔ shù
lián shù
kuān shù
qiān shù
jiàn shù
róng shù
āi shù
ráo shù
lián shù
shùn shù
píng shù
chá shù
yuán shù
qǐ shù
xiáng shù
dù shù
chéng shù
rén shù
qíng shù
tuī shù
míng shù
kuān shù
fàng shù
ráo shù
jiàng shù
⒈ 仁爱宽容。
引《汉书·叙传上》：“宽明而仁恕。”
《世说新语·政事》“山遐去东阳” 刘孝标注引《江惇传》：“惇隐东阳，以仁恕怀物， 遐感其德。”
宋叶适《上光宗皇帝札子》：“陛下严祗寅畏足以膺受付托，仁恕温厚足以慰答傒望。”
鲁迅《坟·论“费厄泼赖”应该缓行》：“可是，真心的公理论者又‘勿报复’呀，‘仁恕’呀……的大嚷起来。”
有仁心而能推己及人。
1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。
恕读音：shù恕shù（动）宽恕；原谅。