gòu nù
gǔ nù
háo nù
bēi nù
wēi nù
fā nù
chù nù
xuè nù
sì nù
chēng nù
jí nù
fèn nù
wǔ nù
yuàn nù
cǎn nù
huá nù
wā nù
cáng nù
zhèn nù
páo nù
shuǐ nù
qióng nù
duì nù
fèn nù
héng nù
chán nù
hào nù
jiě nù
chēn nù
mèn nù
hē nù
bì nù
sù nù
qiǎn nù
měng nù
zhèn nù
zào nù
tū nù
fèn nù
xiè nù
jī nù
jī nù
jī nù
yùn nù
xià nù
táng nù
chěng nù
bào nù
jí nù
fàn nù
rě nù
xiāo nù
bì nù
shèng nù
qǔ nù
xián nù
gǎn nù
dòng nù
yín nù
hē nù
cán nù
yù nù
chēn nù
diàn nù
zé nù
nǎo nù
nǎn nù
xiōng nù
biāo nù
xuān nù
hài nù
chù nù
féng nù
qīng nù
cù nù
zhǐ nù
hèn nù
yáng nù
juàn nù
hán nù
qiān nù
hè nù
dà nù
hǒu nù
fú nù
zhì nù
huáng nù
dòng nù
huì nù
bàng nù
niù nù
qiáo nù
míng nù
zhòng nù
xī nù
jì nù
yú nù
shì nù
hàn nù
kuáng nù
dú nù
zhòng nù
zào nù
tuān nù
dòu nù
kuì nù
zhòng nù
xiōng nù
shàn nù
tiān nù
jiāo nù
⒈ 即怒吼。
引唐李白《远别离》诗：“皇穹窃恐不照余之忠诚，雷凭凭兮欲吼怒。”
唐岑参《招北客文》：“饿虎争肉，吼怒闞闞。”
金冯延登《射虎得山子》诗：“涎口风生雷吼怒，角弓寒劲月痕弯。”
清蒲松龄《聊斋志异·庚娘》：“王吼怒，捽妇出。”
因愤怒而大声吼叫。
吼hǒu(1)（动）（猛兽）大声叫：狮子～。(2)（动）发怒或情绪激动时大声叫喊。(3)（动）（风、汽笛、大炮等）发出很大的响声：北风怒～｜汽笛长～了一声。
怒读音：nù怒nù(1)（形）基本义：生气；愤怒：生气；愤怒(2)（形）形容气势很盛：～放｜～潮。