míng sēng
míng jià
míng jùn
míng yán
míng cái
míng wèn
míng chén
míng jiàng
míng jiǔ
míng jié
míng wǎng
míng bǔ
míng dān
míng biàn
míng lùn
míng hào
míng yǐn
míng xián
míng bèi
míng chéng
míng yuán
míng jì
míng cài
míng piào
míng fá
míng xià
míng lán
míng cì
míng kē
míng piān
míng yuàn
míng zhuàng
míng chǎn
míng chàng
míng yù
míng tóu
míng qū
míng shū
míng lù
míng jùn
míng mù
míng shù
míng bù
míng bǎo
míng shǒu
míng pái
míng lún
míng cái
míng shī
míng chàng
míng háo
míng shī
míng kǒu
míng dì
míng zhāng
míng cè
míng rú
míng bān
míng shǎng
míng lù
míng jì
míng wén
míng mù
míng jiǎn
míng jiā
míng huā
míng liè
míng mǎ
míng shì
míng dōu
míng shèng
míng jiǎn
míng zhòu
míng shēng
míng guàn
míng jiǎn
míng fèn
míng fāng
míng bǎng
míng yì
míng wù
míng lù
míng dì
míng cí
míng sù
míng zi
míng shū
míng qi
míng shí
míng mìng
míng jiāng
míng jué
míng xìng
míng huàn
míng cí
míng tōng
míng jiàn
míng xíng
míng lǐ
míng bù
míng sè
míng huà
míng gōng
míng dé
míng sù
míng xìn
míng gēn
míng jù
míng zǐ
míng dá
míng yìn
míng yì
míng zhù
míng xián
míng jiào
míng zhòu
míng chēng
míng huá
míng qiān
míng chǎng
míng bǐ
míng jū
míng tang
míng láng
míng mǔ
míng diē
míng zhòng
míng cì
míng tí
míng ài
míng wàng
míng zuò
míng chá
míng shān
míng xué
míng wén
míng qì
míng piàn
míng xiàng
míng fù
míng jí
míng chuān
míng rén
míng fǎ
míng líng
míng gōng
míng shēng
míng dié
míng tiě
míng jiàng
míng zhe
míng shì
míng yàn
míng qīng
míng gāo
míng xiàng
míng guì
míng jiē
míng chéng
míng sù
míng jué
míng jùn
míng é
míng mén
míng jī
míng bāng
míng lì
míng wáng
míng chēng
míng liú
míng huì
1.人或事物的称谓：名字。名氏。名姓。名义。名分（fèn ）。名堂。名落孙山。名存实亡。
2.起名字：“秦氏有好女，自名为罗敷”。
3.做某事时用来作依据的称号：这些人以“办学”为名，行骗钱之实。
4.叫出，说出：不可名状。
5.声誉：名誉。名声。名优（ａ．出名的，优良的；ｂ．名伶）。名噪一时。名过其实。
6.有声誉的，大家都知道的：名人。名士。名师。名将（jiàng ）。名医。名著。名流。名言。名胜。名剧。
7.占有：不名一文。
8.量词，用于人：三名工人。
嫒读音：ài爱女。尊称对方的女儿为令嫒。