shè hú
shè fú
shè jù
shè pǐn
shè guó
shè guǐ
shè lí
shè ài
shè jiào
shè xǐ
shè jiān
shè shǐ
shè fú
shè tà
shè fáng
shè guǐ
shè gòng
shè dōng
shè fàng
shè bīng
shè qí
shè cè
shè bèi
shè móu
shè xīn
shè shè
shè sè
shè zhōng
shè wèi
shè zuò
shè jí
shè zhàng
shè xiǎng
shè jié
shè áo
shè jiān
shè bǎn
shè chǔ
shè wén
shè diàn
shè zhì
shè kē
shè guān
shè chú
shè yòng
shè bǎi
shè cháo
shè shēn
shè shì
shè shuì
shè wèi
shè jū
shè jìng
shè cuò
shè ruò
shè xiǎn
shè lǜ
shè yàn
shè shī
shè gǎng
shè zhāng
shè huà
shè jǐng
shè jí
shè yǐn
shè lǐ
shè fú
shè guǎn
shè jiàn
shè cí
shè yíng
shè chén
shè huò
shè xuán
shè lì
shè shě
shè duó
shè fǔ
shè biàn
shè yàn
shè kè
shè jìn
shè xíng
shè xiǎng
shè biàn
shè jǐng
shè xì
shè jī
shè yí
shè cí
shè jiào
shè piàn
shè yì
shè jǐ
shè zhòng
shè tīng
shè jì
shè jī
shè hù
shè chǔ
shè duān
shè jǐng
shè zhèng
shè yàn
shè jué
shè bài
shè lùn
shè dù
shè kǒu
shè róng
shè pèi
shè yù
shè fó
shè kuǎn
guō tīng
zhuǎn tīng
huā tīng
kòu tīng
zhèng tīng
xíng tīng
wǔ tīng
cuì tīng
hòu tīng
suǒ tīng
xiàng tīng
biān tīng
tóu tīng
mù tīng
jùn tīng
fǔ tīng
chǎng tīng
dà tīng
nèi tīng
shì tīng
dōu tīng
qiān tīng
yì tīng
hé tīng
zhào tīng
bǔ tīng
cān tīng
fàn tīng
bèi tīng
gōng tīng
bīng tīng
kāi tīng
jiào tīng
shè tīng
jūn tīng
huái tīng
bù tīng
sòng tīng
hè tīng
guān tīng
guò tīng
⒈ 古代官府、寺庙之厅堂。因常作为设宴之所，故称。
引五代孟昶《韵会》卷二七：“唐制诸郡燕犒将吏谓之旬设，今厅事谓设厅，公厨曰设厨。”
宋王栐《燕翼诒谋录》卷三：“上散青苗钱於设厅，而置酒肆於譙门。”
明胡应麟《少室山房笔丛·华阳博议下》：“一日就设厅，召子固作大排，唯宾主二人，不交一谈。”
设shè(1)（动）设立；布置：～防｜～宴。(2)（动）筹划：～计。(3)（动）假设：～想。(4)〈书〉（连）假如；倘若：假～有困难；应当相助。
厅读音：tīng厅tīng(1)（名）堂屋；聚会或招待客人用的大房间：大～｜正～。(2)（名）大机关里的一 个办事部门的名称：办公～。(3)（名）某些省属机关的名称：人事～｜公安～。