chì dà
chì kǔ
chì tuì
chì bó
chì rán
chì shàn
chì mò
chì chì
chì yōu
chì yàn
chì lǔ
chì qiǎn
chì tǔ
chì jué
chì qù
chì nǚ
chì yán
chì chén
chì zhì
chì zhí
chì lí
chì wèn
chì shì
chì sāi
chì qì
chì lì
chì duó
chì zhèng
chì zé
chì fàn
chì luó
chì hòu
chì cuàn
chì mài
chì yán
chì fàng
chì qiǎn
chì lì
chì hē
chì chù
chì dì
chì hòu
chì bīng
chì shàng
chì píng
chì bà
chì zhú
chì miǎn
chì jìng
chì chú
chì shū
chì tí
chì yuǎn
chì bì
chì mà
chì gé
chì chù
chì shēng
chì jìn
chì xiān
chì dào
chì zī
chì huì
chì chì
chì luò
chì cī
chì zūn
chì dú
chì yàn
chì yīn
chì miù
chì huò
chì zé
chì bìn
biāo mài
bǎng mài
xiàng mài
pàn mài
huì mài
jū mài
dǎo mài
chāi mài
shuǎi mài
sī mài
guān mài
pū mài
biàn mài
yāo mài
mǎi mai
fàn mài
jū mài
jìng mài
dā mài
gōng mài
líng mài
dǔn mài
shē mài
diào mài
dìng mài
jiào mài
diǎn mài
piāo mài
dōu mài
kē mài
bǎng mài
yù mài
yà mài
fā mài
biāo mài
biào mài
xuàn mài
gū mài
cháng mài
dài mài
chuán mài
guǎi mài
chì mài
dàng mài
rè mài
bǎ mài
gū mài
guà mài
pán mài
lüè mài
chǎo mài
lǎo mài
jì mài
zhì mài
shòu mài
jiàn mài
guò mài
zá mài
gē mài
huó mài
huò mài
què mài
dǎo mài
líng mài
xiǎo mài
zhuān mài
chū mài
pāo mài
zhàn mài
wài mài
pāi mài
jué mài
kuài mài
yù mài
dào mài
⒈ 出卖。
引《史记·货殖列传》：“乌氏倮畜牧，及众，斥卖，求奇繒物，閒献遗戎王。”
《汉书·货殖传》同此， 颜师古注：“畜牧蕃盛，其数多则出而卖之也。”
《三国志·魏志·齐王芳传》：“属到市观见所斥卖官奴婢，年皆七十，或癃疾残病，所谓天民之穷者也。”
宋张世南《游宦纪闻》卷四：“衣衾斥卖殆尽，方以不达乡井为虑。”
清吴伟业《梅村诗话》十三：“故山别墅，皆榛芜斥卖，无復向日之观。”
拍卖、出卖。
斥chì(1)（动）责备：～责。(2)（动）使离开：～退｜～逐。(3)〈书〉侦察：～骑｜～候。(4)〈书〉斥卤。
卖读音：mài卖mài(1)（动）拿东西换钱（跟‘买’相对）：把余粮～给国家。(2)（动）为了自己出卖祖国或亲友：～国｜～国求荣。(3)（动）尽量用出来；不吝惜：～劲儿｜～力气。(4)（动）故意表现在外面；让人看见：～功｜～弄。(5)（量）旧时饭馆中称一个菜为一卖：一～炒腰花。