rèn jiào
rèn lí
rèn yòng
rèn mìng
rèn shá
rèn kè
rèn sì
rèn yì
rèn yuàn
rèn qì
rèn xìn
rèn suàn
rèn fù
rèn shēn
rèn rén
rèn jì
rèn bǎo
rèn qíng
rèn wěi
rèn gōng
rèn shòu
rèn guò
rèn xián
rèn zǐ
rèn liáng
rèn jiù
rèn néng
rèn chū
rèn suǒ
rèn fù
rèn chē
rèn me
rèn biàn
rèn yǎng
rèn shù
rèn shàng
rèn shì
rèn nèi
rèn shì
rèn kān
rèn yù
rèn yì
rèn shǐ
rèn láo
rèn fàng
rèn píng
rèn guān
rèn xìng
rèn zé
rèn shēn
rèn kè
rèn mǎn
rèn xiá
rèn shuài
rèn mù
rèn shí
rèn shì
rèn lìng
rèn wu
rèn tǔ
rèn sàn
rèn tiān
rèn dào
rèn mài
rèn zhòng
rèn tīng
rèn qián
rèn dàn
rèn wù
rèn qī
rèn chéng
rèn zhí
ēn yù
liáng yù
míng yù
jiàn yù
gù yù
lián yù
guǐ yù
jìng yù
gòu yù
wèi yù
zhī yù
jǐn yù
chǐ yù
zhuàng yù
biāo yù
cǎn yù
gǎn yù
bù yù
kuǎn yù
féng yù
suí yù
còu yù
shàn yù
qí yù
hòu yù
guò yù
kè yù
dōng yù
jiā yù
jiǎng yù
jiǎng yù
xiāng yù
jī yù
zāo yù
qiǎo yù
shì yù
jǐng yù
kě yù
qì yù
jì yù
yàn yù
chǒng yù
yì yù
lěng yù
dài yù
ài yù
jì yù
yǐn yù
jiē yù
qiǎn yù
bèi yù
fǔ yù
pàn yù
duì yù
qióng yù
lǐ yù
huì yù
xié yù
chóng yù
yōu yù
shí yù
xiǔ yù
lù yù
jié yù
pǐ yù
sù yù
rèn yù
juàn yù
wài yù
guāi yù
biāo yù
miǎn yù
nüè yù
qīn yù
指地位和待遇。
信任重用。
指际遇。
⒈ 指地位和待遇。
引《晋书·缪播传》：“以播为给事黄门侍郎。俄转侍中，徙中书令，任遇日隆，专管詔命。”
《宋书·范晔传》：“比年以来，意态转见，倾动险忌，富贵情深，自谓任遇未高，遂生怨望。”
⒉ 信任重用。
引《资治通鉴·宋明帝泰始元年》：“徐爰便僻善事人，颇涉书传，自元嘉初，入侍左右，豫参顾问：既长於附会，又饰以典文，故为太祖所任遇，大明之世，委寄尤重。”
清侯方域《于谦论》：“谦之任遇深，而羣臣所恃也。”
⒊ 指际遇。
引唐柳宗元《惩咎赋》：“哀吾党之不淑兮，遭任遇之卒迫。”
1. 相信，信赖：信任。
2. 使用，给予职务：任命。任人唯贤。
3. 负担，担当：担任。任课。
4. 职务：就任。到任。任重道远。
5. 由着，听凭：任凭。任性。任意。任从。任随。听任。放任自流。听之任之。
6. 不论，无论：任何。任人皆知。
遇读音：yù遇yù(1)（动）相逢；遭遇：相～｜～雨｜～险。(2)（动）对待；款待：待～｜优～。(3)（名）机会：机～｜际～。(4)（Yù）姓。