sī jiǎ
zuò jiǎ
xū jiǎ
xiào jiǎ
dōng jià
bù jiǎ
zhāo jiǎ
nián jià
cān jiǎ
bìng jià
cháo jiǎ
èr jiǎ
hái jiǎ
dǎ jiǎ
diào jiǎ
jìn jiǎ
gōng jià
kuān jiǎ
huǎng jiǎ
fú jiǎ
jiān jiǎ
chǎn jià
chān jiǎ
shì jià
dù jià
kōng jiǎ
bèi jiǎ
kāi jiǎ
jiǎo jiǎ
zuò jiǎ
yè jiǎ
fù jiǎ
lìn jiǎ
yī jiǎ
jié jià
xiàn jiǎ
shè jiǎ
chāo jiǎ
sāng jià
shǎng jiǎ
lài jià
dài jiǎ
róng jiǎ
hán jià
hūn jià
zhuó jiǎ
cì jiǎ
wú jiǎ
zhǔn jià
bǐng jiǎ
ráo jiǎ
jiāo jiǎ
chūn jià
jìn jiǎ
xiāng jiǎ
zhuāng jiǎ
xún jiǎ
jiè jiǎ
mǎn jiǎ
piě jiǎ
zhāng jiǎ
liè jiǎ
pī jià
zào jiǎ
gěi jiǎ
dǐ jiǎ
shǔ jià
jiàng jiǎ
xiāo jià
shì jiǎ
quán jiǎ
qǐng jià
shēng jiǎ
tiān jiǎ
fàng jià
zōng jiǎ
fú jiǎ
ēn jiǎ
jǔ jiǎ
fān jiǎ
lái jiǎ
gǔ jiǎ
qīng jiǎ
zhēn jiǎ
bǐ jiǎ
nòng jiǎ
xù jiǎ
xiū jià
lì jià
gào jià
dēng jiǎ
qiú jià
fù jiǎ
chān jiǎ
lǐn jiǎ
qǐ jiǎ
yōu jiǎ
⒈ 古代指国家控制出租山泽田园，以收取税利的制度。
引汉桓宽《盐铁论·园池》：“今县官之多张苑囿、公田、池泽，公家有鄣假之名，而利归权家。”
马非百简注：“鄣假，指国家控制出租的山泽田园。”
鄣zhāng（名）周朝国名；在今山东省平县东。
假读音：jiǎ,jià[ jiǎ ]1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。