miào qiào
miào jìng
miào qín
miào huì
miào pǐn
miào dá
miào lì
miào zhǐ
miào rán
miào yīn
miào pǐ
miào xiǎng
miào nòng
miào cāo
miào jiě
miào xiǎng
miào xì
miào shì
miào huá
miào néng
miào yào
miào yǔ
miào fāng
miào shàn
miào dāng
miào dàn
miào gé
miào shì
miào guān
miào jié
miào zhāo
miào jué
miào gǔ
miào biàn
miào shì
miào yì
miào yòng
miào wù
miào hàn
miào shēng
miào chuī
miào yì
miào jué
miào xuǎn
miào guǒ
miào jiào
miào guǎn
miào shí
miào zī
miào jì
miào lǐ
miào mò
miào wēi
miào chù
miào shū
miào qiǎo
miào cái
miào sī
miào nián
miào zhāo
miào yǐn
miào xiàng
miào zhú
miào qì
miào qì
miào líng
miào yuǎn
miào jì
miào diǎn
miào yīng
miào zhēn
miào yì
miào xiāng
miào hǎo
miào xīn
miào yì
miào zé
miào é
miào xù
miào lì
miào xiāo
miào mán
miào mí
miào yán
miào jī
miào shùn
miào yán
miào shǎng
miào wù
miào rǎn
miào cǎi
miào cè
miào cǎi
miào xiāng
miào qù
miào cái
miào xiàng
miào yí
miào pú
miào wǔ
miào zhǐ
miào jì
miào qì
miào shí
miào sè
miào shǒu
miào rén
miào lè
miào biàn
miào fǎ
miào sù
miào gōng
miào dì
miào shēn
miào mì
miào suàn
miào xǐ
miào shù
miào tài
miào tǔ
miào dào
miào lüè
miào jiàn
miào mén
miào shé
miào bǐ
miào zhuó
miào ào
miào yǒu
miào jué
miào jì
miào jìng
miào kǎi
miào yǎn
miào lùn
miào zú
miào zhì
miào jù
miào wèi
miào jiǎn
miào zhuàn
miào shuō
⒈ 精妙之真谛。
引清袁枚《随园诗话补遗》卷六:“‘八千里外常扶杖,五十年来不上朝’,将杖朝二字拆开一用,便成妙諦。”
田北湖《论文章源流》:“所谓信手拈来,皆成妙諦者。”
狄平子《论文学上小说之位置》:“至以文学之眼观察之,则其妙諦,犹不止此。”
妙miào(1)(形)好;美妙:~品|~境|~不可言。(2)(形)神奇;巧妙;奥妙:~计|~策|~用|~算|~诀|~手回春|莫名其~。
谛读音:dì谛dì(1)〈书〉(2)本义:(形)详细;仔细(看或听)。(3)(名)道理(原为佛教用语)。