shòu shāng
shòu chàng
shòu hán
shòu tǔ
shòu hù
shòu wū
shòu jù
shòu sǔn
shòu piàn
shòu pán
shòu lù
shòu wū
shòu fǎ
shòu chí
shòu liáng
shòu quán
shòu jì
shòu qǔ
shòu dí
shòu zhǐ
shòu dòng
shòu quán
shòu tīng
shòu xué
shòu shàn
shòu shēng
shòu lǐ
shòu xùn
shòu pìn
shòu zhī
shòu huì
shòu xiǎng
shòu yì
shòu kuài
shòu suì
shòu shì
shòu shì
shòu lǐ
shòu fěn
shòu cáng
shòu tóu
shòu zǔ
shòu lù
shòu shòu
shòu nàn
shòu fú
shòu lǜ
shòu lǐng
shòu jiào
shòu lù
shòu mù
shòu dù
shòu gù
shòu míng
shòu jīng
shòu dài
shòu jiǒng
shòu shàn
shòu lěi
shòu chù
shòu fá
shòu fú
shòu cí
shòu kàn
shòu kuī
shòu jì
shòu mín
shòu lù
shòu nán
shòu jìn
shòu zhòng
shòu qiú
shòu bìng
shòu jiā
shòu cuò
shòu jiè
shòu shēn
shòu cè
shòu chén
shòu kǔ
shòu nà
shòu shǎng
shòu dài
shòu zhì
shòu shū
shòu hài
shòu cháo
shòu jīng
shòu qì
shòu qióng
shòu xiáng
shòu rèn
shòu guò
shòu chá
shòu yí
shòu jiǎng
shòu jù
shòu tuō
shòu lǐ
shòu xíng
shòu fù
shòu tú
shòu chǒng
shòu cái
shòu jīng
shòu mìng
shòu jì
shòu huì
shòu jué
shòu jiǎng
shòu yè
shòu zuò
shòu rè
shòu chéng
shòu xíng
shòu shǔ
shòu yòng
shòu shè
shòu jiē
shòu zuì
shòu fú
shòu gēng
shòu rǔ
shòu zāi
shòu shèn
shòu qū
pèi xiǎng
chūn xiǎng
dú xiǎng
mín xiǎng
shòu xiǎng
xiào xiǎng
lái xiǎng
niú xiǎng
guǐ xiǎng
guàn xiǎng
diàn xiǎng
yě xiǎng
jiāo xiǎng
gòng xiǎng
kào xiǎng
jiàn xiǎng
jiào xiǎng
gù xiǎng
chàng xiǎng
xīn xiǎng
zuǒ xiǎng
xiàn xiǎng
qīng xiǎng
zuò xiǎng
fú xiǎng
jìng xiǎng
yīn xiǎng
yòu xiǎng
xiá xiǎng
fù xiǎng
ān xiǎng
liù xiǎng
pìn xiǎng
cóng xiǎng
cí xiǎng
bào xiǎng
gòng xiǎng
qiū xiǎng
mèng xiǎng
jiā xiǎng
zhēng xiǎng
fēn xiǎng
受享shòuxiǎng
(1) 享受;享用
例视天下为莫大之产业，传之子孙，受享无穷。——清·黄宗羲《明夷待访录》英enjoy⒈ 古时接待诸侯的一种礼节。
引《左传·襄公二十年》：“冬， 季武子如宋，报向戍之聘也， 褚师段逆之以受享。”
杜预注：“逆以入国受享礼。”
⒉ 接受祭礼。
引汉王符《潜夫论·巫列》：“由此观之，德义无违，鬼神乃享，鬼神受享，福祚乃隆。”
⒊ 享受，享用。
引宋袁褧《枫窗小牍》卷上：“惟野葱苦蕒，红米作炊，炊汁许许，代脂供饮，不谓地上天宫，有此受享也。”
清黄宗羲《明夷待访录·原君》：“始而慙焉，久而安焉，视天下为莫大之产业，传之子孙，受享无穷。”
受shòu(1)（动）本义：接受：接受(2)（动）遭受：～灾。(3)（动）忍受；禁受：～不了。(4)（动）〈方〉适合：～吃（吃着有味）｜～听（听着入耳）。
享读音：xiǎng享xiǎng(1)本义：（动）祭献。(2)（动）享受：～福｜～用｜坐～其成。(3)〈书〉同“飨”。