bì fù
zé fù
bū fù
rǒng fù
jí fù
què fù
guān fù
gèng fù
é fù
shì fù
lùn fù
jiǔ fù
bō fù
chá fù
zhǐ fù
máo fù
jiǎ fù
gòng fù
tiān fù
cóng fù
qī fù
chǔ fù
suàn fù
miǎn fù
gé fù
juān fù
péng fù
shī fù
pái fù
děng fù
guān fù
kè fù
bào fù
bǐng fù
cái fù
diào fù
zhì fù
yì fù
sù fù
chē fù
jiǔ fù
xiǎo fù
yú fù
zhòng fù
zī fù
yáo fù
héng fù
kǒu fù
cí fù
yáo fù
shuì fù
wáng fù
mài fù
rǒng fù
gòng fù
chēng fù
sāo fù
xiū fù
bǐng fù
bì fù
chōng fù
jī fù
dá fù
shàn fù
cái fù
kè fù
biān fù
jǐng fù
bǎi fù
zū fù
jiān fù
qiū fù
bāng fù
fú fù
xī fù
tián fù
xiāng fù
shī fù
zá fù
nóng fù
chūn fù
fēng fù
gōng fù
zhēng fù
zhèng fù
cí fù
xiè fù
shū fù
dīng fù
guó fù
xiū fù
bié fù
yú fù
qiū fù
cǎo fù
mǎi fù
pián fù
dú fù
píng fù
cáo fù
jūn fù
shǔ fù
yáo fù
qīng fù
fēng fù
dà fù
jūn fù
hàn fù
gǔ fù
cháng fù
xiàn fù
sān fù
⒈ 骈体赋，为六朝时通行的一种赋体，讲究骈偶声律，字句工巧，实际上是押韵的骈体文，如鲍照《芜城赋》、 江淹《别赋》等。
引明徐师曾《文体明辨》：“夫俳赋尚辞而失於情，故读之者无兴起之妙趣，不可以言则矣。”
一种赋体。以字句雕琢、行文骈俪为特色，盛行于六朝。
俳pái（名）古代的一种滑稽戏；也指演这种戏的人：～优。（形）〈文〉滑稽；诙谐：～优。（形）〈文〉滑稽；诙谐
赋读音：fù赋fù(1)（动）（上对下）交给：～予。(2)（名）旧指田地税：田～｜～税。(3)（名）我国古代文体；盛行于汉魏六朝；是韵文和散文的综合体。(4)（动）做（诗、词）：～诗一首。