biān fù
cáo fù
zhǐ fù
hàn fù
qīng fù
dīng fù
mài fù
guān fù
kǒu fù
qiū fù
bì fù
wáng fù
bǎi fù
chá fù
zhèng fù
cái fù
qiū fù
fēng fù
xī fù
xiū fù
zhēng fù
chōng fù
bō fù
chē fù
bū fù
jūn fù
xiāng fù
chēng fù
zá fù
gé fù
zī fù
pián fù
sān fù
shū fù
qī fù
sù fù
fú fù
dà fù
miǎn fù
guān fù
gòng fù
chūn fù
bì fù
gǔ fù
tián fù
gōng fù
sāo fù
kè fù
lùn fù
suàn fù
shì fù
tiān fù
zé fù
shī fù
jiǔ fù
shuì fù
bié fù
héng fù
yú fù
yú fù
jí fù
bào fù
diào fù
péng fù
xiàn fù
juān fù
cóng fù
chǔ fù
jūn fù
jiān fù
yáo fù
jī fù
jiǔ fù
zū fù
mǎi fù
cí fù
yáo fù
píng fù
cí fù
shī fù
bǐng fù
rǒng fù
bǐng fù
xiū fù
děng fù
gèng fù
yáo fù
kè fù
cháng fù
máo fù
shǔ fù
jiǎ fù
jǐng fù
guó fù
pái fù
yì fù
zhòng fù
què fù
xiǎo fù
dá fù
cǎo fù
dú fù
bāng fù
zhì fù
gòng fù
xiè fù
rǒng fù
é fù
shàn fù
cái fù
nóng fù
fēng fù
⒈ 徭役和赋税。繇，通“徭”。
引《汉书·景帝纪》：“不受献，减太官，省繇赋，欲天下务农蚕，素有畜积，以备灾害。”
《宋书·明帝纪》：“频罹兵革，繇赋未休。”
宋王安石《送张颉仲举知奉新》诗：“故人为邑士多称，繇赋宽赊狱讼平。”
⒉ 明代赋税之一。
引明沉榜《宛署杂记·繇赋》：“赋分二等：曰正赋……曰繇赋，即各衙门人役杂费，奉文例于地亩徵派。”
1. 同“徭”。
2. 古同“谣”，歌谣。
赋读音：fù赋fù(1)（动）（上对下）交给：～予。(2)（名）旧指田地税：田～｜～税。(3)（名）我国古代文体；盛行于汉魏六朝；是韵文和散文的综合体。(4)（动）做（诗、词）：～诗一首。