hé shū
hé jù
hé yuán
hé chì
hé zú
hé gǔ
hé yōng
hé kān
hé xiāo
hé dào
hé bì
hé guó
hé sì
hé cháng
hé wèi
hé tán
hé chá
hé shuí
hé yǐ
hé chù
hé cháng
hé suàn
hé gù
hé shì
hé lùn
hé xū
hé kuàng
hé qǔ
hé láng
hé zì
hé nài
hé diǎn
hé wéi
hé róng
hé hé
hé liú
hé mǎn
hé gān
hé nǎi
hé qí
hé jí
hé qī
hé xiào
hé yóu
hé gū
hé yáo
hé luó
hé de
hé zhì
hé fán
hé chì
hé xiàn
hé nà
hé céng
hé yǐ
hé yīn
hé shì
hé sì
hé lǐ
hé wèi
hé láo
hé shù
hé dài
hé wèn
hé zé
hé suǒ
hé wù
hé jū
hé cóng
hé yì
hé ruò
hé xǔ
hé fěn
hé shāng
hé yǔ
hé suàn
hé tú
hé yì
hé rén
hé kǔ
hé xǔ
hé dàn
hé cí
hé bù
hé xìng
hé zhǐ
hé kān
hé xiàng
hé xiá
hé dú
hé fàn
hé zhě
hé qióng
hé qǐ
hé gé
hé jù
hé zài
hé shí
hé shěng
hé hù
hé lóu
hé yǒu
hé děng
hé hū
hé zāi
hé jù
hé yòng
hé rì
hé wù
hé fáng
hé qú
hé rú
hé dāng
hé cháng
bǎo yōng
chī yōng
dé yōng
shū yōng
shú yōng
zhāo yōng
nú yōng
mǎi yōng
kǎo yōng
fū yōng
shì yōng
zhuān yōng
shū yōng
jūn yōng
jiāo yōng
lòu yōng
dēng yōng
ái yōng
fù yōng
mào yōng
fèn yōng
jiǎn yōng
nuò yōng
wù yōng
mào yōng
héng yōng
yú yōng
píng yōng
fǔ yōng
zhōng yōng
wú yōng
xiǎn yōng
gōng yōng
liú yōng
chóu yōng
shì yōng
jǐn yōng
gōng yōng
qīng yōng
zhī yōng
bēi yōng
xū yōng
jiàn yōng
fǎn yōng
jū yōng
cǎi yōng
àn yōng
qǔ yōng
jì yōng
mì yōng
jīng yōng
cháng yōng
hé yōng
huī yōng
shēng yōng
tú yōng
jiā yōng
qiǎn yōng
wú yōng
bēn yōng
mài yōng
jiā yōng
chóu yōng
hūn yōng
pí yōng
xūn yōng
fēng yōng
dài yōng
fán yōng
⒈ 何用，何须。 唐李德裕《次柳氏旧闻》：“萧嵩为相，引韩休为同列。及在位，稍与嵩不协。
引嵩因乞骸骨。上慰嵩曰：‘朕未厌卿，卿何庸去？’”
《新唐书·李景让传》：“景让自右散骑常侍出为浙西观察使，母问行日， 景让率然对：‘有日。’ 郑曰：‘如是，吾方有事，未及行。’盖怒其不尝告也。且曰：‘已贵，何庸母行？’ 景让重请罪，乃赦。”
明刘基《旅兴》诗之三：“劳生谅何庸，顾为形所累。”
1. 疑问代词（ａ．什么，如“何人？”ｂ．为什么，如“何必如此？”ｃ．哪样，怎样，如“何不？”“何如？”ｄ．哪里，如“何往？”ｅ．发表反问，如“何乐而不为？”）。
2. 副词，多么：何其壮哉！
3. 姓。
庸读音：yōng庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？