yán hé
yán yuǎn
yán liǎng
yán fǎ
yán jìn
yán huàn
yán jí
yán lì
yán zhèn
yán cí
yán zhì
yán yù
yán xú
yán bào
yán zhěng
yán gǔ
yán shuāng
yán jǐn
yán níng
yán láng
yán liè
yán zhuāng
yán bèi
yán wěi
yán gōng
yán jiōng
yán bì
yán è
yán jiā
yán duàn
yán hū
yán fáng
yán dōng
yán liè
yán kē
yán kè
yán chì
yán zhèng
yán cān
yán gé
yán bǔ
yán bǐ
yán gōng
yán yì
yán kē
yán jìng
yán jié
yán qiū
yán jǐng
yán shèn
yán zhòng
yán jìng
yán jì
yán shàn
yán yīn
yán lì
yán cí
yán jié
yán biāo
yán sè
yán cǎn
yán jī
yán píng
yán míng
yán lè
yán mì
yán lài
yán jū
yán kǔ
yán néng
yán kū
yán dù
yán zhuāng
yán gēng
yán kù
yán gōng
yán cí
yán gù
yán jìn
yán bīng
yán jiǎn
yán bàn
yán jìn
yán shèng
yán chéng
yán zhèn
yán jiào
yán fá
yán zhěn
yán měng
yán xùn
yán tuò
yán zhū
yán xíng
yán qiáng
yán jìng
yán chǔ
yán cōng
yán zhā
yán jiè
yán zǔ
yán líng
yán jù
yán jí
yán lìng
yán shè
yán xuě
yán qiē
yán jùn
yán chén
yán zǎng
yán fù
yán bīn
yán gàn
yán lěng
yán jìng
yán tān
yán kè
yán biǎn
yán lǜ
yán jū
yán dí
yán dàn
yán rán
yán hàn
yán shi
yán rěn
yán yán
yán zǐ
yán ná
yán shǔ
yán chē
yán ná
yán dù
yán fēi
yán jí
yán qiǎn
yán chéng
yán bì
yán hé
yán bīng
yán jǐn
yán líng
yán hán
yán xíng
yán pèi
yán dǎ
yán sù
yán shēng
yán chéng
yán cù
yán hé
yán lǐn
yán yán
yán qīn
yán zhǐ
yán biāo
yán lì
yán mì
yán fēng
yán yuán
yán luò
yán què
yán qiào
yán kè
yán jìng
yán qì
yán qì
zhēng měng
qīng měng
xiōng měng
jìn měng
cū měng
jīng měng
gāng měng
wǔ měng
huī měng
qiáo měng
quán měng
gēng měng
sì měng
shū měng
xiāo měng
cū měng
zhuàng měng
yán měng
xióng měng
fú měng
jìn měng
háo měng
xùn měng
jùn měng
ào měng
nào měng
jiǎo měng
yú měng
níng měng
xiāo měng
zào měng
zhì měng
jiāo měng
kuān měng
chì měng
shēng měng
bào měng
yǒng měng
léi měng
fā měng
fú měng
yì měng
wēi měng
cán měng
zhào měng
⒈ 严厉。
引《汉书·萧育传》：“育为人严猛尚威，居官数免，稀迁。”
《北齐书·神武帝纪上》：“时乾（高乾 ）次弟慎在光州，为政严猛，又纵部下取纳， 魏帝使代之。”
清王士禛《池北偶谈·谈献二·郦道元》：“酈道元，史称严猛……嬖人丘念，弄权纵恣， 道元收付狱。”
严yán(1)（形）严密；紧密：～紧｜戒～｜谨～。(2)（形）严厉；严格：庄～｜威～｜～办｜～加管束｜纪律很～｜坦白从宽；抗拒从～。(3)（形）程度深；厉害：～冬｜～寒｜～刑。(4)（名）指父亲：家～。(5)姓。
猛读音：měng猛měng(1)（副）猛烈：勇～｜突飞～进。(2)（副）忽然；突然：～然｜～地站了起来。(3)（副）力气集中地使出来：～着劲儿干。