gēng guàn
gēng yōng
gēng zuò
gēng sǒu
gēng pán
gēng shì
gēng lí
gēng fù
gēng liǎn
gēng zhàn
gēng yōu
gēng nú
gēng tóng
gēng nòu
gēng dì
gēng sè
gēng niú
gēng nán
gēng suō
gēng yì
gēng xiè
gēng yún
gēng shē
gēng tán
gēng cán
gēng qì
gēng huò
gēng chù
gēng zhòng
gēng zhú
gēng diào
gēng zhù
gēng záo
gēng lǒng
gēng lí
gēng jù
gēng xué
gēng chán
gēng chē
gēng nóng
gēng liáo
gēng dú
gēng yú
gēng jí
gēng dào
gēng zhù
gēng fān
gēng huò
gēng jiè
gēng yún
gēng tún
gēng yān
gēng jià
gēng chú
gēng chú
gēng tián
gēng sāng
gēng fā
gēng shì
gēng yán
gēng zhí
gēng lěi
gēng fǎng
gēng fū
gēng méng
gēng chóu
gēng dú
gēng zhī
gēng zhí
gēng lì
gēng fá
gēng kěn
gēng rén
gēng shē
gēng mù
gēng shēn
gēng jí
hé jià
qǐ jià
guān jià
huáng jià
tián jià
yuè jià
shí jià
quàn jià
nián jià
sāng jià
gǔ jià
gēng jià
gōng jià
mài jià
zhì jià
zhuāng jia
yuè jià
shù jià
nóng jià
xué jià
wǎn jià
shǒu jià
qiū jià
shěn jià
guó jià
mù jià
wǔ jià
shēng jià
měi jià
dào jià
yún jià
bǎi jià
yè jià
miáo jià
bīng jià
⒈ 泛指种庄稼。
引《孟子·公孙丑上》：“﹝舜﹞自耕稼陶渔以至为帝，无非取於人者。”
《汉书·循吏传·召信臣》：“其化大行，郡中莫不耕稼力田，百姓归之。”
北齐颜之推《颜氏家训·勉学》：“人生在世，会当有业：农民则计量耕稼，商贾则讨论货贿。”
宋曾巩《请择将益兵札子》：“古者兵出於农，故三时耕稼，一时閲武。”
耕田与种植。