liǎo huāng
láng huāng
kuáng huāng
shú huāng
dān huāng
hán huāng
sàng huāng
nào huāng
tuí huāng
luò huāng
xī huāng
xiá huāng
bāo huāng
shuǐ huāng
kāng huāng
róng huāng
pán huāng
dù huāng
mài huāng
shā huāng
jī huang
wài huāng
pāo huāng
diū huāng
rè huāng
gān huāng
liáng huāng
xì huāng
pǎo huāng
diāo huāng
běi huāng
gōng huāng
kāi huāng
qióng huāng
hào huāng
táo huāng
mǎi huāng
zhēn huāng
tóu huāng
sè huāng
nián huāng
pò huāng
zhōu huāng
shěn huāng
dà huāng
shāo huāng
jiǔ huāng
yě huāng
jiù huāng
xū huāng
hūn huāng
dǎo huāng
qiàn huāng
yì huāng
jiāo huāng
bào huāng
hóng huāng
jiǔ huāng
jí huāng
gào huāng
wú huāng
tān huāng
āi huāng
bì huāng
liáo huāng
hāo huāng
yào huāng
yǎn huāng
wú huāng
diāo huāng
luò huāng
máng huāng
fàng huāng
huái huāng
yín huāng
jīng huāng
mán huāng
lóng huāng
dùn huāng
xuān huāng
qiū huāng
zhèn huāng
huà huāng
kěn huāng
qián huāng
chú huāng
zāi huāng
chen huāng
yí huāng
fěi huāng
liáo huāng
xián huāng
tà huāng
hū huāng
cháng huāng
cǎo huāng
mǐn huāng
bèi huāng
dōng huāng
nán huāng
dān huāng
màn huāng
jiǎn huāng
qín huāng
hàn huāng
mào huāng
cuì huāng
yuǎn huāng
xiōng huāng
liào huāng
mào huāng
bǎn huāng
tuò huāng
yín huāng
guān huāng
wén huāng
liú huāng
shān huāng
dù huāng
yán huāng
huì huāng
zhá huāng
chūn huāng
dài huāng
hóng huāng
sì huāng
jū huāng
biān huāng
zāo huāng
yí huāng
tiān huāng
bēi huāng
cán huāng
shí huāng
fǔ huāng
bā huāng
bīng huāng
kāi huāng
yōu huāng
bào huāng
suì huāng
kōng huāng
⒈ 瘟疫与灾荒。
引《周礼·春官·司服》“其齐服有玄端、素端” 汉郑玄注：“士齐有素端者，亦为札荒有所祷请，变素服。言素端者，明异制。”
札zhá(1)（名）本义：古代写字用的小而薄的木片。(2)（名）信件：信～｜书～。
荒读音：huāng荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。