zhēng chóu
zhēng zhàn
zhēng liú
zhēng shè
zhēng míng
zhēng chén
zhēng kǒu
zhēng fēng
zhēng jìng
zhēng jiāo
zhēng xióng
zhēng de
zhēng lùn
zhēng qiǎng
zhēng yǒu
zhēng xiàng
zhēng míng
zhēng dào
zhēng sǐ
zhēng chǎo
zhēng nián
zhēng kàng
zhēng qí
zhēng lì
zhēng dì
zhēng tuān
zhēng qì
zhēng qiú
zhēng duó
zhēng yàn
zhēng qí
zhēng liè
zhēng chí
zhēng chí
zhēng zǐ
zhēng chūn
zhēng lùn
zhēng qiáng
zhēng pèi
zhēng zhǎng
zhēng náo
zhēng shèng
zhēng xiān
zhēng tú
zhēng lù
zhēng biāo
zhēng kě
zhēng qíng
zhēng xí
zhēng bù
zhēng zhí
zhēng nài
zhēng gòu
zhēng quán
zhēng nài
zhēng shèng
zhēng qū
zhēng néng
zhēng guó
zhēng pì
zhēng dù
zhēng rú
zhēng duān
zhēng zhí
zhēng héng
zhēng zhì
zhēng biàn
zhēng yíng
zhēng bà
zhēng jiàn
zhēng fù
zhēng guāng
zhēng lì
zhēng chà
zhēng zhī
zhēng lǐ
zhēng qǔ
zhēng gōng
zhēng jìng
zhēng fēng
zhēng liǎn
zhēng mén
zhēng huí
zhēng rěn
zhēng sù
zhēng biàn
zhēng xiāng
zhēng fèn
zhēng tóu
zhēng yán
zhēng duó
zhēng gòu
zhēng biàn
zhēng jìn
zhēng yì
zhēng dòu
jīng tú
bāng tú
shì tú
chū tú
píng tú
xuán tú
mí tú
jiǒng tú
guì tú
jiǎ tú
yán tú
guī tú
wěi tú
jiè tú
zhēng tú
dào tú
jìng tú
fù tú
àn tú
dǐ tú
tā tú
cháng tú
jìn tú
gǎi tú
hái tú
jī tú
qí tú
zhèng tú
jìn tú
mò tú
zhēng tú
ní tú
jié tú
qí tú
shēng tú
lǚ tú
tǎn tú
yì tú
kuàng tú
lín tú
běn tú
duǎn tú
bàn tú
yáo tú
bié tú
jiā tú
chuān tú
fēn tú
jīn tú
guǐ tú
zài tú
dēng tú
sù tú
zhǎng tú
míng tú
ruǎn tú
shuò tú
shǒu tú
qiáo tú
zhōng tú
mù tú
xié tú
quán tú
chéng tú
dāng tú
qǐ tú
yuǎn tú
lí tú
chù tú
hēng tú
shū tú
niǎo tú
shí tú
mìng tú
huàn tú
kuí tú
shī tú
sāi tú
jiē tú
zhān tú
qián tú
qióng tú
chèn tú
chōng tú
qīng tú
lù tú
míng tú
chén tú
⒈ 亦作“争涂”。抢占道路。亦喻争夺地位。
引晋葛洪《抱朴子·安贫》：“聘兰筋以陟六万者，不争途乎蹇驴之群。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·论说》：“於是聃周当路，与尼父争涂矣。”
争zhēng(1)本义：（动）争夺；力求得到或达到：（动）争夺；力求得到或达到(2)（动）争执、争论：～吵｜～端｜～论｜～议｜～长论短。争zhēng（副）怎么（多见于诗、词、曲）：～知｜～奈｜～忍。
途读音：tú途tú（名）路；道路：旅～。